Vorige zaterdag, 13 maart, werd 11 jaar TEJO gevierd. Het grote feest voor de 10de verjaardag was vorig jaar op de valreep niet kunnen doorgaan omwille van de pandemie. De sfeervolle en interactieve livestream, die door +/ 600 belangstellenden gevolgd werd, van A tot Z gevolgd. Er werd teruggeblikt op de voorbije jaren, waar de focus vooral lag op extra individuele therapeutische ondersteuning voor jongeren. De beloftevolle toekomstperspectieven met innovatieve projecten die nauwer aansluiten bij de noden van de jongeren van vandaag werden eveneens toegelicht (preventie, HOU-VAST beweging, etc.). Het was mooi en professioneel, blij dat ik het heb kunnen mee volgen en te behoren tot de TEJO-community.
Covid-19 – state-of-the-art… Ondertussen hebben de ons omringende landen de toediening van het Astra Zeneca vaccin tijdelijk opgeschort wegens gevallen van trombose na de inenting… Onze eigen wetenschappers schatten het risico om ernstig ziek te worden door het virus erger in dan het minimale risico op een trombose. De besmettingscijfers swingen ondertussen weer de pan uit… en versoepelingen zullen allicht weerom on hold moeten gezet worden… Blijven voorzichtig zijn is de boodschap nu.
Ik zit hier op onze zolderkamer, blik gericht op mijn laptop, buiten kondigt de lente zich al aan, de narcissen, krokussen en hyacinten in de tuin smachten naar de zon, vanmorgen online SNT-les, vanmiddag ASB-zoom bestuursvergadering, morgen richting Gent, volgende week thuis van TeJo-permanentie, de agenda begint stilletejes aan weer dicht te slibben… Busy as ever, but in a very different coronaway.
Les jours continuent à se suivre et ne se ressemblent pas, ondanks dat venijnig virusje dat onze mooie planeet nog altijd in zijn tang houdt.
En zondagavond is onze Wim weer te gast als seksuoloog bij Joe FM tussen 19.00 en 21.00 uur, thema ‘ontrouw’.
Gisteren de 20ste editie van de VLIZ Marine Science Day met 500+ deelnemers uit 24 landen… online te volgen via youtube.com, een weerom lijvige Book of Abstracts (bit.ly/30baZMp)… het riep veel herinneringen op. Deadlines, spanning vooraf, but always very, very rewarding.
Interessante MS Teams online TeJo-vergadering bijgewoond met alle vrijwilligers (bestuur, therapeuten, onthaalmedewerkers) uit het Brugse… vanavond weerom vergadering met alle onthaalmedewerkers… Drukke tijden in TeJo, we werken sinds deze week met een wachtlijst.
Het aantal nieuwe besmettingen lijkt te plafonneren. Als die trend aanhoudt, dalen straks ook de ziekenhuisopnames, maar het is nog te vroeg voor versoepelingen…
Het Astra Zeneca vaccin zou nu blijkbaar toch ook veilig zijn voor 55+, heb ik gisteren in de Standaard gelezen: ‘De Hoge Gezondheidsraad (HGR) keurt het vaccin goed voor mensen boven de 55 jaar op basis van twee buitenlandse studies. Een Schots onderzoek wees uit dat AstraZeneca ouderen goed beschermt tegen ziekenhuisopname. Doordat AstraZeneca tijdens de klinische studies zelf te weinig data verzamelde over de werking bij ouderen, was dat voordien niet duidelijk. Ook een tweede Brits onderzoek doet de HGR besluiten dat AstraZeneca werkt bij mensen boven de 55. Beide papers moeten wel nog een peer review krijgen’. Dat laatste zinnetje roept bij mij toch wat vragen op. Hans kreeg een Astra Zenica vaccin en voelde zich twee dagen ziek met koorts. We’ll see what the future brings…
Vorige zondag, prachtig weer en BBQ met Ann & Hans op veilige afstand, daarna leuke wandeling van meer dan 10.000 stappen… een leuke verademing in deze coronatijden…
Na sneeuw- en ijspret rond 10 februari, genieten we sedert een paar dagen van een stralend lenteweertje. Terras en tuin kregen een grondige beurt… het geheel opgefleurd met veel gele primula’s en lila-witte viooltjes. Gele en paarse krokussen en minilelietjes piepen al uit de grond en enkele narcis- en tulpenbladen reiken naar de zon.
Op 8 februari werd Nikki 11 jaar… anders dan vorige verjaardagsfeestjes in coronastijl.
Het is een strakke, strikte tijd voor iedereen. Ik doe nog altijd mijn vrijwilligerswerk bij TeJo onder strikt hygiënische omstandigheden, achter plexiglas, temperatuuropname, handen ontsmetten, maskers aan, regelmatig ventileren met vensters en deuren wijdopen. Ondertussen is de samenwerking met mijn twee nieuwe collega’s van de woensdag optimaal… er heerst een zalige teamspirit! Ook de permanentie thuis om de vier weken verloopt nu vlotjes.
We wennen stilletjes aan ook aan de online SNT-lessen op donderdag, het bijwonen van Webinars, het online vergaderen op diverse niveaus met de Apple Senioren, het TeJo-kwartetteam, etc. via Zoom, Microsoft Teams, Jitsi…
Ondertussen hebben we alweer met belangstelling twee afleveringen gevolgd van ‘Blind Getrouwd‘ op VTM waar Wim weer als expert van de partij is. Genoten van deze bij momenten soms wel heel ontroerende afleveringen…
Onze lieve buurvrouw werd op 16 februari 100 jaar… zij is nog goed te been en mentaal fit en alert! Zalig om op die manier ‘oud’ – maar toch nog zo jong van geest, empathisch en maatschappelijk betrokken – te worden…
De besmettingscijfers gaan weer de hoogte in nu de meer besmettelijke Britse variant van het coronavirus in omloop is. Will it ever end? We proberen positief te blijven. Vooral de jeugd, die zich sociaal niet ten volle kan ontplooien heeft het moeilijk nu.
Het Astra Zenica vaccin blijkt onvoldoende getest op 55+, zodat we het perspectief op een vaccin nog wat moeten uitstellen. Ondertussen hebben we hier in België enkele varianten van het virus die hun opmars doen… mogelijks zullen de kappers midden februari terug aan het werk kunnen. Heel wat gezondheidswerkers van woonzorgcentra uit het Brusselse en Luikse lijken niet bereid om zich te laten vaccineren. In Holland waren er rellen… Maar toch piept de zon wat tussen de wolken… ik heb het gevoel dat het ergste voorbij is.
Zondag was een mooie dag in coronatijd… wandeling van bijna 10.000 stappen met Annelies en Wim. Er was een gure wind, maar het heeft deugd gedaan om weer eens wat te kunnen bijpraten.
Gisteren verjaardag van Nikki, 11 jaar al! Via Bolcom online wensgeschenk gekocht… een light projector. Na 24 uur was die al geleverd. Kleine kinderen worden groot.
Op 25 januari kreeg ik ’s morgens vroeg een verrassingstelefoontje van het ‘Happy Birthday’-kidskoor uit Gentbrugge, daarna leuke telefoons & SMSjes, mails van onze kroost, familie en vrienden, verjaardagskaartjes en veel hartverwarmende wensen op facebook. Een mooie pot hyacinthen en kaartje van mijn lieve loopvriendin, Pierrette. Ik voelde me ‘gezegend’!
Zondag hebben we mijn verjaardag noodgedwongen thuis, samen met Ann gevierd, die een prachtige ruiker bloemen bij had. Heel dankbaar voor alles in deze voor veel mensen eenzame en trieste tijd… een gezamenlijk feest weerom uitgesteld tot na coronatijd.
En gisteren, 27 januari, beloofden Ilse & Guy eeuwige trouw aan elkaar… het was een holderdebolder huwelijk en très petit coronacomité… te zien in het perspectief van la ferme ‘Les Meilleroux’, in la douce France. Het werd voor hen een prachtige dag, ondanks de coronatijd… en te oordelen naar de vele ‘likes’ op facebook (vanmorgen: 440, 252 opmerkingen, 6 keer gedeeld) ook heuglijk nieuws voor de vele vrienden, familie en kennissen… ook voor hen volgt een feest later, in betere tijden.
Deze week het mooie beeldmateriaal aanschouwd rond de nieuwe gebouwen van het VLIZ, de InnovOcean Campus, in constructie…
Heel de week permanentie thuis voor TeJo, veel jongeren in moeilijkheden in deze tijden…
Heb moeten afhaken voor de online SNT-les van deze morgen door herhaaldelijke Internetproblemen… grrr.
Ik besef pas nu wat zo’n pannes moeten betekenen voor studenten die online les volgen of online examens moeten afleggen.
Een Britse en Zuid-Afrikaanse variant van het coronavirus woedt ondertussen in onze contreien en het is nu zaak om de verspreiding ervan in te perken. Twee scholen werden in lockdown geplaatst en het bezoek in enkele woonzorgcentra en ziekenhuizen werd tijdelijk opgeschort. In Engeland en Spanje stijgen de besmettingen… De Krokusvakantie wordt hier voor het secundair onderwijs voorafgegaan door een week online lesgeven. In de ons omringende landen komen stringentere maatregelen zoals o.a. het verplicht dragen van een professioneel FFP2-masker op het openbaar vervoer en in winkels. De vaccinaties zijn volop bezig in ons land…
De eindejaarsfeesten en nieuwjaarsbijeenkomsten werden ‘on hold’ gezet tot in betere tijden. Het wordt wachten om met heel de familie samen rond de tafel te zitten tot iedereen gevaccineerd is.
De woensdagnamiddagen worden gewijd aan het onthaal bij TeJo, de donderdagmorgen online MT-les bij het SNT.
Tijdens het vorige weekend kregen we het bezoek van Mr. Snow! Sneeuwpret: een welkome afwisseling in deze coronatijd. Guy & Ilse en de kids trokken naar de Ardennen, en wij genoten van één dagje sneeuw in Brugge.
Gisterenavond heeft Joe Biden de eed gezworen als 46ste president van de Verenigde Staten van Amerika. Een nieuwe, frisse, hoopgevende wind van verbondenheid waait weer door Amerika! Blij dat ik de ceremonie heb kunnen volgen.
Verder nog tätig & busy in huis en outside… o.a. deelname aan online Zoomvergadering van de Apple Senioren, die nog altijd actief zijn in deze coronatijd, begeleiding & opleiding van mijn nieuwe TeJo-onthaalcollega op woensdag, vanavond Microsoft Teams meeting met onze TeJo-thuisonthaalpermanentiegroep.
De dagen beginnen al wat te lengen… de zwermen spreeuwen verzamelen ’s avonds en overnachten weer in de bamboe van onze tuin en trekken er ’s morgens gezamenlijk weer op uit naar andere oorden. De merels genieten van de halve appel die we iedere dag voor hen in de tuin klaarleggen… we genieten van het gekwetter van onze vedervrienden en vandaag schijnt de zon weer, wat een lentegevoel geeft. Volgende week weer permanentie thuis voor TeJo, veel jongeren hebben het extra zwaar. Gelukkig is er een gemotiveerd team vrijwilligers-therapeuten dat bereid is om nu meer dan een extra tandje bij te steken.
Vorig jaar, rond die tijd, was er nog geen sprake van wat covid-19, zou aanrichten… we hielden in dit weekend van januari 2020 een warme familiereünie met de familie van mijn broer… Ik hoor ons kleinkind Romi nog bangelijk opmerken – na het zien van het nieuws over China en Italië – in december 2019: ‘het virus zal ook bij ons komen, je zal zien‘… waarop wij geruststellend antwoordden, ‘maar neen, Romi, dat komt niet tot bij ons‘… We beseffen nu pas hoe alles plots kan omslaan, ook door zo’n klein en nietig virusje van ca 0,1 micrometer.
Ik las vanmorgen in De Standaard: ‘Het begon zowat een jaar geleden met één besmetting in het Chinese Wuhan, ondertussen heeft het sars-CoV-2-virus de hele wereld in zijn greep. Al meer dan 1,6 miljoen mensen bezweken, meer dan 74 miljoen mensen raakten (officieel) al besmet. Gehoopt wordt dat de vaccins uitkomst brengen’.
Het wordt sowieso een kerst in mineur als je het vergelijkt met andere jaren… ook de hectische, maar leuke voorafperiode rond de cadeautjesjacht missen we. Die jacht verloopt nu vooral online, zonder kerstsfeer. We hebben besloten om kerst met heel de familie te vieren eenmaal het vaccin er is… dus next year. Het zou de eerste maal zijn dat we geen ‘echte’ kerstboom in huis zouden halen, maar gisteren belde mijn nieuwe TeJo-collega mij op met de melding dat door de lockdown van alle niet-essentiële winkels in Holland, kerstbomen gratis te krijg waren en ze er een, indien gewenst, wel wilde brengen naar ons. Zo lief, wat een leuke, onverwachte verrassing! Straks zetten we de kerstboom op een voetstuk en zal hij in alle pracht en praal stralen in onze living. Blij hiermee, nu hebben we weer kerstsfeer in huis zoals destijds.
Er is veel gebeurd de laatste weken, ook heel druk nu en dan met thuispermanentie voor TeJo-Brugge, die ik samen met nog twee andere onthaalmedewerkers waarneem. Heel veel jongeren hebben het nu moeilijk door de lockdown, er zijn blijkbaar ellenlange wachtlijsten voor psychologische ondersteuning… gelukkig hebben we heel flexibele en bereidwillige vrijwilligers-therapeuten die buiten hun vaste schema’s therapie aanbieden en wat soelaas kunnen brengen in deze coronatijd.
Vorige week een aanrijding gehad. Een gehaaste dame wou snel haar kinderen ophalen van school en botste in achteruit vanop haar oprit vooraan tegen de rechterflank van mijn auto. Takelwagen naar Sint-Denijs-Westrem, vervangwagen, geloop verzekering, garage, expert, etc. Hopelijk krijg ik snel mijn auto terug en valt er niets meer te bespeuren van dit eng moment. Ook onze Nikki was erg geschrokken van het hele voorval.
We hadden ook gezellige tussendoortjes… een warm Sinterklaas-intermezzo op veilige Corona-afstand bij Guy & Ilse met onze kleinkinderen, ’s namiddags gevolgd door een lange wandeling met Ann en Hans in de ongerepte natuur van de Merelbeekse meersen… en ook van het VLIZ kreeg ik een leuke Sinterklaasattentie via de reguliere post, hartverwarmend dat de collega’s nog eens aan je denken eenmaal je out of the picture bent.
Laatste WordPress-les van dit semester… wat gaat de tijd snel.
We zitten nog altijd in lockdownmodus… de niet noodzakelijke winkels en musea mogen weer hun deuren openen sedert dinsdag… Kerstmis zullen we maar met één extern knuffelcontact mogen vieren. Niet evident, als je drie kinderen hebt, schoondochters, schoonzoon, twee kleinkinderen. We vinden er wel iets op om het toch op een warme manier familiaal, al is het dan maar digitaal, samen te vieren. Dinsdag alvast led-lichtjes gekocht om onze gevel een wat feestelijker look te geven in deze donkere tijden, als blijk van steun ook t.a.v. de vele zorgkundigen die het allerbeste van zichzelf geven om de vele coronapatiënten zo goed als mogelijk te verzorgen. Ook de Sinterklaasboodschappen gedaan, die we zondag, in coronaveilige omstandigheden met veel plezier zullen gaan afleveren aan onze oogappels.
De covid-19-cijfers beginnen af te zwakken, maar we zijn er nog lang niet. In De Standaard van vandaag lezen we: ‘In Wallonië halveert het aantal nieuwe besmettingen nu elke tien dagen, in Vlaanderen elke twintig. Al zijn er ook aanwijzingen dat meer Waalse gevallen onopgemerkt blijven.‘
Bron: De Standaard, 3 december 2020, p.11.
Tegen eind januari zouden 300.000 Belgen gevaccineerd moeten zijn… Lang niet iedereen zal echter gevaccineerd de zomer ingaan, nadien moeten nog zeker 4 mio Belgen een prik krijgen.
Ook in de USA is de toestand zorgwekkend: Ondertussen gaat het leven hier verder en proberen we er het beste van te maken. Tuin- en huisklussen, de donderdagmorgen online cursus via Microsoft Teams bij het SNT Brugge, volgende week online onthaalpermanentie voor TeJo Brugge.
De groepstentoonstelling ‘Me, Myself, and I’ (Black Swan Gallery) waaraan Guy vóór de lockdown deelnam en door de lockdown onderbroken werd wordt nu verdergezet tot 20 december…
En een nieuwe expo is alweer in de pipeline en start vrijdag, 5 december, in Brussel, in Galerie Zwart Huis.
Benieuwd!
En ook bij onze Wim staat de wereld niet stil in deze lockdowntijd… Ik lees net op Wims facebookpagina:
‘Op dinsdag 8 december om 21u45 zendt Telefacts een reportage uit over Seksuologische hulpverlening. Deze reportage kwam tot stand met medewerking van Wim Slabbinck (lid VVS) en Chloé De Bie – Klinisch Seksuoloog – Klinisch Psycholoog (bestuurslid VVS).’
En op 21 november verscheen in De Morgen een reportage ‘Leven zonder seks‘ van de hand van Stijn De Wandeleer (illustraties: Charlotte Dumortier)…
Manlief voelt zich lamlendig, …korte droge hoest nu en dan. Veiligheidshalve besluit ik om apart te slapen en zoveel mogelijk afstand te houden, ontsmetten, etc. Na een week en veel aandringen stemt Yves eindelijk toe om naar de dokter te gaan en zich te laten testen op maandag, 26 oktober.
Op dinsdag, 27 oktober, op Wims verjaardag, valt dan het verdict: covid-19 is op bezoek. We moeten beiden in quarantaine. In huis gelden van dan af strikte afstandsregels, wat niet altijd in dank wordt aanvaard door manlief… Hij moét zijn masker aanhouden als we in dezelfde ruimte zitten. Ik ventileer om de haverklap de ruimtes waar we samen zitten (alle deuren en vensters open), handen ontsmetten, vaat en was apart, 2x dag toilet ontsmetten, aparte handdoeken, etc.
Wat volgt is een nachtmerrie: een hele week nukkige, aanhoudende droge hoest ’s nachts, waardoor slapen onmogelijk is. Medicatie: siroop Balsoclase Dextromethorphan (3 x 2 eetlepels / dag) en Paracodine (1 voor slapen gaan). Overdag is Yves een lusteloze zombie, absoluut geen eetlust, lamlendig, ellendig.
Donderdag, 29 oktober, de dokter opgebeld met relaas toestand en vraag hoe het verder moet, Yves heeft een heel slechte dag. De dokter adviseert om vooral alert te blijven voor zuurstoftekort.
Vrijdag, 30 oktober, vooravond: na mijn aandringen om toch iets te eten na al die dagen vasten: walgen, overgeven. Toch een eerste nacht, bijna hoestvrij.
Zaterdag, 31 oktober, bezoek van ons Ann, blij! Ann heeft een mooie bos bloemen, thee ‘Adem’ (Pan’s kruideninfusie), Bronchimelhoning, etherische olie ter verstuiving (met Eucalyptus radiata, ravintsara, rozemarijn, kamfer, balsemspar, pepermunt) en zuurstofmeter mee. Wat bijgepraat tijdens de wandeling naar het kerkhof, bloemen gelegd aan het graf van marraintje.
Yves: slechte nacht, hele nacht opgebleven door het vele hoesten.
Zondag, 1 november: weinig eetlust, nog veel hoesten (zuurstof 94). ’s Avonds portaalbezoek aan de deur van Guy & Ilse en de kids na bezoek aan de groepstentoonstelling ‘Me, Myself, and I’ (17 okt-15 nov.), waaraan Guy deelnam, in de Black Swan Gallery. Laatste dag vandaag, jammer dat ook nu weer covid-19 roet in het strooit … morgen tweede lockdown. Verschillende winkels moeten de deuren sluiten, telewerken is verplicht waar mogelijk en ook het aantal contacten in private kring wordt teruggeschroefd. De nieuwe regels gelden tot 13 december. Op die manier moet het aantal besmettingen drastisch naar beneden, zodat ziekenhuizen en personeel weer ademruimte krijgen.
Maandag 2 november: nog veel hoesten ’s nachts, (zuurstof 96), om 5 uur opgestaan omdat het te erg werd. Overdag niet veel hoest, eetlust nog niet optimaal. De dokter opgebeld en relaas gedaan van de toestand. De dokter adviseert om de medicatie stop te zetten en schrijft Flutiform 2 x /dag voor en zal ook een voorschrift klaarmaken voor CT-scan longen. Yves wil voor de CT-scan nog drietal dagen wachten.
Donderdag, 5 november, hoestbuien veel verminderd, deze nacht maar één keer hoesten, zuurstof 96. Overdag is eetlust weer optimaal. Ik mag uit quarantaine, oef!
Vrijdag, 6 november, boswandeling met Yves gemaakt in de buurt.
Zondag, 8 november, mooie strandwandeling gemaakt met Yves in De Haan… het leven heeft weer zin, de zon schijnt weer in ons leven. Dit ook dankzij de nauwgezette opvolging van onze huisdokter.
Maandag, 9 november, samen naar de dokter, Yves voelt zich veel beter. Dokter adviseert om nog 10 dagen afstand te houden om besmettingsgevaar te beperken.
Het doemscenario van een opname in het ziekenhuis lijkt van de baan. Yves heeft er weer zin in, wandelt 2x per dag, aansterken nu.
Gelukkig kreeg het virus me niet te pakken… zal 10 dagen nog heel voorzichtig zijn, en afstand houden, afstand houden… en ventileren, ontsmetten.
Het gevoel er niet alleen voor te staan in deze donkere dagen deed deugd… Naast enkele vrienden die op de hoogte waren, informeerde onze kroost dagelijks naar de toestand van hun vader.
Coronavirus slaat nog altijd wild om zich heen… Er zijn de afgelopen 24 uur 668 nieuwe bevestigde coronagevallen bijgekomen in ons land. Dat zijn er een stuk meer dan de afgelopen dagen. Ook het aantal sterfgevallen stijgt verder, met 56 nieuwe rapporteringen.
Will this ever end?
Ik doe voortaan de boodschappen gewapend met mondmasker en handschoenen. Ik blijf het hoogst beangstigend vinden dat kassiersters en winkelbedienden hier en daar nog geen handschoenen dragen… zo ook gisteren nog aan de kassa in de Carrefour van de buurt. Het dringt nog altijd niet door bij sommige mensen dat het Coronavirus een gemene, heimelijke killer is. Zo ook in BioPlanet, aan de vlees- en kaasstand geen maskers, geen handschoenen. Onbegrijpelijk! Vooral in de wetenschap dat het besmettelijk is voor er symptomen zijn.
Vooral voor de kinderen wordt het lastig als de ‘blijf in uw kot’-maatregelen verder worden uitgebreid. Hopelijk ontwikkelen de wetenschappers nu in de nabije toekomst een effectief vaccin, zodat we deze ellende in de nabije toekomst achter ons kunnen laten…
Hartverwarmende momenten in deze nare tijden… samen met Romi via Facetime wat herhalingen Frans doornemen. Leuk! Ik kijk daar iedere dag met veel plezier naar uit. Het geeft kleur aan deze prille lentedagen.
Bewondering voor het verzorgend personeel wereldwijd dat zich iedere dag, met gevaar voor het eigen uitvallen door ziekte, inzet om de coronaslachtoffers over deze verschrikkelijke ziekte heen te helpen.
