Zondag, 18 oktober – zondag, 8 november 2020

Manlief voelt zich lamlendig, …korte droge hoest nu en dan. Veiligheidshalve besluit ik om apart te slapen en zoveel mogelijk afstand te houden, ontsmetten, etc. Na een week en veel aandringen stemt Yves eindelijk toe om naar de dokter te gaan en zich te laten testen op maandag, 26 oktober.

Op dinsdag, 27 oktober, op Wims verjaardag, valt dan het verdict: covid-19 is op bezoek. We moeten beiden in quarantaine. In huis gelden van dan af strikte afstandsregels, wat niet altijd in dank wordt aanvaard door manlief… Hij moét zijn masker aanhouden als we in dezelfde ruimte zitten. Ik ventileer om de haverklap de ruimtes waar we samen zitten (alle deuren en vensters open), handen ontsmetten, vaat en was apart, 2x dag toilet ontsmetten, aparte handdoeken, etc.
Wat volgt is een nachtmerrie: een hele week nukkige, aanhoudende droge hoest ’s nachts, waardoor slapen onmogelijk is. Medicatie: siroop Balsoclase Dextromethorphan (3 x 2 eetlepels / dag) en Paracodine (1 voor slapen gaan). Overdag is Yves een lusteloze zombie, absoluut geen eetlust, lamlendig, ellendig.

Donderdag, 29 oktober, de dokter opgebeld met relaas toestand en vraag hoe het verder moet, Yves heeft een heel slechte dag. De dokter adviseert om vooral alert te blijven voor zuurstoftekort.

Vrijdag, 30 oktober, vooravond: na mijn aandringen om toch iets te eten na al die dagen vasten: walgen, overgeven. Toch een eerste nacht, bijna hoestvrij.

Zaterdag, 31 oktober, bezoek van ons Ann, blij! Ann heeft een mooie bos bloemen, thee ‘Adem’ (Pan’s kruideninfusie), Bronchimelhoning, etherische olie ter verstuiving (met Eucalyptus radiata, ravintsara, rozemarijn, kamfer, balsemspar, pepermunt) en zuurstofmeter mee. Wat bijgepraat tijdens de wandeling naar het kerkhof, bloemen gelegd aan het graf van marraintje.
Yves: slechte nacht, hele nacht opgebleven door het vele hoesten.

Zondag, 1 november: weinig eetlust, nog veel hoesten (zuurstof 94). ’s Avonds portaalbezoek aan de deur van Guy & Ilse en de kids na bezoek aan de groepstentoonstelling ‘Me, Myself, and I’ (17 okt-15 nov.), waaraan Guy deelnam,  in de Black Swan Gallery. Laatste dag vandaag, jammer dat ook nu weer covid-19 roet in het strooit … morgen tweede lockdown.  Verschillende winkels moeten de deuren sluiten, telewerken is verplicht waar mogelijk en ook het aantal contacten in private kring wordt teruggeschroefd. De nieuwe regels gelden tot 13 december. Op die manier moet het aantal besmettingen drastisch naar beneden, zodat ziekenhuizen en personeel weer ademruimte krijgen.

Maandag 2 november: nog veel hoesten ’s nachts, (zuurstof 96), om 5 uur opgestaan omdat het te erg werd. Overdag niet veel hoest, eetlust nog niet optimaal. De dokter opgebeld en relaas gedaan van de toestand. De dokter adviseert om de medicatie stop te zetten en schrijft Flutiform 2 x /dag voor en zal ook een voorschrift klaarmaken voor CT-scan longen. Yves wil voor de CT-scan nog drietal dagen wachten.

Donderdag, 5 november, hoestbuien veel verminderd, deze nacht maar één keer hoesten, zuurstof 96. Overdag is eetlust weer optimaal. Ik mag uit quarantaine, oef!

Vrijdag, 6 november, boswandeling met Yves gemaakt in de buurt.

Zondag, 8 november, mooie strandwandeling gemaakt met Yves in De Haan… het leven heeft weer zin, de zon schijnt weer in ons leven. Dit ook dankzij de nauwgezette opvolging van onze huisdokter.

Maandag, 9 november, samen naar de dokter, Yves voelt zich veel beter. Dokter adviseert om nog 10 dagen afstand te houden om besmettingsgevaar te beperken.

Het doemscenario van een opname in het ziekenhuis lijkt van de baan. Yves heeft er weer zin in, wandelt 2x per dag, aansterken nu.

Gelukkig kreeg het virus me niet te pakken… zal 10 dagen nog heel voorzichtig zijn, en afstand houden, afstand houden… en ventileren, ontsmetten.

Het gevoel er niet alleen voor te staan in deze donkere dagen deed deugd… Naast enkele vrienden die op de hoogte waren, informeerde onze kroost dagelijks naar de toestand van hun vader.

Lichtpuntje in deze duistere dagen, een mooie reportage, van de hand van Frederic De Meyer, in The Art Couch #6, 2020, ‘Een schilderij is als een horizon – een bezoek aan Guy Slabbinck‘ .
Blij hiermee, ook voor kunstenaars zijn het immers nare tijden…