Donderdag, 2 april 2020

Donderdag, 2 april 2020

Covid 19 waart nog steeds rond. We leven op een andere manier. Tweemaal per week doe ik de boodschappen, handschoenen aan en zelfgemaakt masker op de neus, twee à drie loopmomenten langs de Brugse vesten bij het ochtendgloren, 10.000 stappen per dag in de natuur samen met Yves. We ontdekken steeds weer mooie natuurplekjes waar we voorheen het bestaan niet van afwisten. We volgen het nieuws nauwlettend op en de piek van besmettingen is helaas nog niet bereikt. We wassen onze handen zorgvuldig na elke stap in de buitenwereld.

Gisteren is een meisje van 12 in Gent overleden aan de gevolgen van het virus. Beangstigend hoe het virus wild om zich heen slaat in alle leeftijdscategorieën.

Ik geniet van de FaceTime-momenten met onze kleinkinderen… De online Franse herhalingslessen met Romi, die de Franse tongval en de Franse ‘rrrr‘ goed onder de knie begint te krijgen. We eindigen steevast op de tonen van de mooie oude Franse song: ‘Le Ciel Le Soleil Et La Mer van François Deguelt. Het is nu paasvakantie en normaal gezien hadden de kinderen nu moeten kunnen genieten van hun jaarlijks verblijf aan strand en  zee…

Hopelijk vinden onze wetenschappers en experts gauw een goed vaccin tegen deze stiekeme, onzichtbare vijand, zodat we ons normale leven weer kunnen opnemen en er in de toekomst andere wereldprioriteiten gesteld kunnen worden waarvoor Dr. Moreels een zo treffend pleidooi hield in een recente VRT-uitzending.

Il y a le ciel, le soleil et la mer
Il y a le ciel, le soleil et la mer
Allongés sur la plage
Les cheveux dans les yeux
Et le nez dans le sable
On est bien tous les deux

C’est l’été les vacances
Oh mon Dieu quelle chance!
Il y a le ciel, le soleil et la mer
Il y a le ciel, le soleil et la mer…

In de Zondag van 29 maart 2020,  graag bij het ontbijt gelezen: interview met Wim van de hand van Mieke Vercruijsse, met als titel ‘Deze crisis is goed voor het verlangen‘.

 

Reacties zijn gesloten.