De regen viel de hele nacht door en dat was ’s ochtends goed te merken: de smalle Venetiaanse steegjes waren hier en daar wat ondergelopen en het San Marcoplein stond deels onder water.

Ons bezoek aan de San Marcobasiliek was indrukwekkend. De talloze gouden mozaïeken, de hoge gewelven en de rijke versieringen vertelden stuk voor stuk het verhaal van de glorieuze cultuur en geschiedenis van de stad. Onze gids, een charmante oudere dame die me deed denken aan tante Josée, gaf ons een fantastische rondleiding.

Daarna genoten we van een heerlijke insalata greca con feta op het terras van Café Canonica SAS, waar we vlot bediend werden door een vriendelijke, hardwerkende Chinees.
Eerst een gezellig gezin naast ons, maar later kwamen er wat arrogante jonge mannen aan tafel, die voortdurend rookten en zonder een greintje beleefdheid bestellingen doorgaven. Een ‘please’ of ‘thank you’ t.a.v. het personeel kon er niet vanaf. Niet bepaald aangenaam.

Na een heerlijke espresso gingen we op weg naar het Dogepaleis voor een secret guided tour. Onze gids, een knappe en vlotte verschijning die opvallend veel ringen droeg, maakte veel indruk.
Ze gaf ons een fascinerend inkijkje in de geschiedenis van de stad en de gevangenissen. De laagste klasse verbleef in donkere, overvolle cellen, de middenklasse had iets ruimere kamers hogerop, en de elite genoot boven van luxueuze, goed eigen gemeubileerde vertrekken op de bovenste verdieping. We wandelden ook door de Ponte dei Sospiri en hielden even halt in de folterkamer… griezelig.

Later trokken we naar Zattere, waar we op het terras van ‘Ristorante Alle Zattere’ genoten van een heerlijke linguine met kreeft. Het kreeftenbestek ontbrak helaas, wat het eten wat lastig maakte, maar het uitzicht maakte alles goed.

Tijdens de overtocht naar Fusina werden we getrakteerd op een adembenemende zonsondergang.

Ondertussen had ik helaas door dat de muggen hier op de camping welig tieren… een goede laag muggenmelk bleek hard nodig!