Vanmorgen rond 7.30 uur viertal km gelopen langs de dijk van De Haan… er was nog niet veel beweging. Enkel twee werkmannen die net bezig waren met hun schaftijd. De ene, een blanke met een baard, zat zijn boterhammen te verorberen op een stoel, de andere een zwarte moest het stellen met een zitje op de trap. Ik passeerde hen tweemaal… de zwarte lachte vriendelijk, de blanke staarde gewoon wat voor zich uit. Een tijdje later zag ik de zwarte naarstig aan het werk op het strand, de blanke hield een uitgebreide babbel met een voorbijganger. ‘Some… are more equal than…‘, de toepasselijke quote uit Orwell’s ‘Animal Farm‘ dobberde even in mijn brein.

Daarna weldoend stortbad, appelsiensap, broodjes en croissant bij het ontbijt, inmiddels aangekocht door manlief. Voormiddag: samen te voet boodschappen gedaan in De Haan.

In de namiddag genoten van zon, zee en strand, in het gezelschap van mijn Spitsbergen boek. Een wistjedatje: er mogen geen lijken meer begraven worden op Spitsbergen, vanwege de lijkgeur. Lijken worden overgebracht en begraven in Tromsö…

Vanavond in ‘Brasserie Paname‘ mosselen met frietjes gaan eten. Tijdens het diner belde Ilse dat de kinderen morgen rond één uur zullen arriveren. Ik kijk er al naar uit. Bedjes zijn opgemaakt, klein cadeautje ingepakt… en ik zal voor de gelegenheid macaroni, met hesp en kaas klaarmaken. Hun lievenlingskostje!