Deze dag ging naar het opvolgen van enkele van mijn Damme-Brugge-Damme-actiepunten.
’s Avonds even gefacetimed met Romi & Nikki… Romi heeft haar lange haren resoluut in een frisse carrécoupe laten knippen, wat voor lieve mama Ilse toch wel even slikken was, zei ze… dit feit katapulteerde me meteen naar een woensdagnamiddag uit het verre verleden van mijn kinderjaren. Ik zat toen in het derde studiejaar in Düren (Duitsland) en mijn beste vriendinnen Nicole Wouters & Ursula zouden die namiddag naar de kapper gaan om hun haren in een hip en modieus kapseltje te laten omtoveren. Ik zaagde tevergeefs de oren van mijn moeders hoofd om mijn lange manen hetzelfde lot te laten ondergaan, maar mijn moeder gaf destijds – tot mijn grote wanhoop – geen duimbreed toe. Mijn lange haren moest ik houden tot mijn plechtige communie, punt uit, einde discussie. Ik vond dit toen verschrikkelijk erg. Drie jaren later en een paar dagen na mijn plechtige communie trok ik resoluut naar de kapper, die mijn dikke, lange haren zorgvuldig opborg alsof het een kostbare relicten waren.