Archief van
Categorie: reizen

Maandag, 25 augustus 2025

Maandag, 25 augustus 2025

De dag begon heerlijk actief met een verkwikkend ochtendloopje langs de vloedlijn – de beste manier om wakker te worden. Na het ontbijt en een paar kruiswoordraadsels keken we uit naar de komst van Nikki en Nina. Dat liep echter niet zonder hindernissen: door tramproblemen – drie ontsporingen in 24 uur! – in Oostende was Nikki genoodzaakt om de bus te nemen, en stapte ze – met haar zware rugzak – een halte te vroeg af bij het Zeepreventorium.
Ook Nina, die vanuit Oostduinkerke vertrok, had haar portie bus- en tramperikelen. Uiteindelijk bereikten ze ons toch, en rond 16 uur waren we eindelijk compleet.

Het weer was stralend, onze meiden grepen meteen de kans om nog een paar uurtjes te genieten van zon, zee en strand. ’s Avonds trokken ze na het eten opnieuw naar het strand voor een avondwandeling.
Ik nestelde me op het ruim terras, waar de ondergaande zon weerom voor een prachtig schouwspel zorgde, en las de laatste bladzijden van het beklijvende boek ‘Zomervacht’ van Jaap Robben uit. Ondertussen tikte op de achtergrond de laptop van mijn online schakende echtgenoot – het perfecte rustige decor voor een warme zomeravond.

Zondag, 25 mei 2025

Zondag, 25 mei 2025

Op voorstel van Ann trokken we deze namiddag naar Ermenouville voor een bezoekje in de rue de la Dame Blanche aan het Kasteel Mesnil Geoffroy.
Na een mooie rit doorheen prachtige glooiende groene landschappen meldden we ons aan in het kasteel voor een gegidst bezoekje.

Het kasteel is nog bewoond door prinses Anne-Marie Kayali en haar echtgenoot, de huidige eigenaars.
Eerst bewonderden we de roseraie des parfums… die in 1998 dankzij de passie van prins Kayali werd aangelegd. In 2016 kreeg de rozentuin de prijs voor de mooiste collectietuin. De tuin groepeert de geuren van 2500 rozenplanten, van 1887 variëteiten. Daarna volgden de Roseraie des Vivaces… Die geuren, die kleuren! Hemels die grootste privérozentuin in Normandië.

Daarna volgden we met veel aandacht onze vlotte gids doorheen het mooie interieur van het kasteel, dat familieverzamelingen en meubilair bevat, evenals heel ongebruikelijke voorwerpen… helaas mochten we hiervan geen foto’s nemen.

De gids wist onze aandacht vast te houden door een heel enthousiaste begeleiding aan de hand van tal van anekdotes over het alledaagse aristocratische leven in de 18e eeuw. We ontdekten de geuren van oude koninklijke parfums, opschikgebruiken van vrouwelijke en mannelijke bewoners, waaiers en de betekenis van de verschillende poses hiermee, de points de beautés van de vrouwen en de betekenis van de plaats op hun gelaat, bepaalde betekenisvolle details in schilderijen, tafelbenodigdheden…

Daarna reden we verder naar Veulettes en Mer… een mooi badplaatsje waar Ann en ikzelf een lekkere frisse Biocider met pannenkoek verorberden in het Authentic Café… In het Casino ernaast konden we enkele gokkers aan het werk zien.

Om de dag af te sluiten genoten we ’s avonds in de tuin, na de oestertjes, van de lekkere spaghetti die Hans had klaargemaakt. Daarna trokken we nog even naar de plage waar we een laatste blik wierpen op de prachtige falaises… om dan tenslotte met Ann en Hans en manlief te genieten van de gloed en warmte bij de open haard…
Ze zijn weer voorbij die mooie dagen… morgen weer koers naar huis.

Thanks-julliewel Ann en Hans… genoten van begin tot eind.

Zaterdag, 24 mei 2025

Zaterdag, 24 mei 2025

Vanmorgen een ander weerbeeld… il pleut, il pleut bergère! Het ontbijt verorberden we binnenshuis… Daarna exploreerde ons Ann even de mogelijkheden voor een leuk uitstapje. De regen deert Hans niet, die welgemoed, ondanks een redelijk forse wind opteert voor een fietstocht in die oneindig prachtige streek.
Onze bestemming voor deze namiddag wordt Veules-les-Roses… voor het circuit ‘du plus petit fleuve de France’, een wandeling van +/ 1149m.

Dat is nl. de kortste rivier van Frankrijk (iets meer dan een kilometer, van bron tot zee)! We hebben ’s namiddags met bewondering haar hele traject gevolgd, langs de vele pittoreske paadjes en bijzondere 2sees, die erlangs kronkelen. De mooie Normandische huizen, met hun typische gevels bewonderd en gesnoven aan de in overvloed van heerlijk ruikende rozen. We hebben gewandeld tot bij de bron… en ook gezien hoe de rivier zich, na haar mooie traject, met wellust in de zee stort. De buurt van de bron is een geliefkoosde plek voor waterkers.

Sinds de 4e eeuw bestaat dit dorpje al, het ligt goed verscholen in een kleine vallei die uitkomt op zee. Veules-les-Roses is een van de oudste dorpen van de Pays de Caux. Het was vanaf de 19e eeuw een zeer geliefd vakantieoord, vooral voor kunstenaars, zoals o.a. Victor Hugo. We namen even halt in de mooie Eglise Saint-Martin waar de orgelist een onverwachte Bach-prestatie ten beste gaf. Zo hemels mooi!
De kerk was prachtig versierd met bloemen en bij het buitengaan merkten we dat de knalgeel versierde Renault 4 cv die voor de ingang stond, een huwelijksceremonie aankondigde.

En ‘s avonds stond dan een diner op het programma in het kasteel van Sissi, dat in 1805 door de markies van Martainville werd gebouwd. Het kader was prachtig, de bediening top, maar de gerechten vielen ietwat tegen.

Maar wat was dit weer een prachtige dag…

Vrijdag, 23 mei 2025

Vrijdag, 23 mei 2025

Na wat lectuur in bed uit de short stories van Somerset Maugham en een verkwikkende nachtrust en stortbad genoten van het ontbijt buiten. Hans zorgde voor lekkere croissants van de boulanger du coin en ikzelf genoot van de lekkere granola, cadeautje van mijn loopvriendin Pierrette, met yoghurt en blauwe bessen en aardbeien.

Na het ontbijt maakte Hans zich klaar voor een +/ 150-km lange rit op zijn carbon-beest en Ann en Yves en ikzelf trokken erop uit… nog eens naar de ‘Plage des Petites Dalles’ en daarna, langs kronkelende en op en neergaande kleine wegen naar het pittoreske Saint-Valéry-en-Caux waar we wat kuierden op de kleurrijke lokale markt. Ik kocht een leuke pyjama met blauwe bollekes… en verder konden we niet weerstaan aan de eerste aanlokkelijke kersen. Daarna een terrasje gedaan, Ann en Yves genoten van een Macon Lugny en ikzelf van een heerlijke ‘espresso double’.

Rond de middag terug huiswaarts, waar Yves meteen aan de slag ging met het bereiden van de inktvis die we gisteren hadden gekocht… lekker bij onze pain français en mijn kasteelbier 0/0%…

In de vooravond genoten onze geur- en smaakpapillen van de lekkere barbecue, zoals altijd vakkundig  bereid door ons aller Hans en dit – il faut le faire – na zijn lange fietstocht van +/ 157km. Mmmm!

Na de koffie en de Florentinekoekjes et le soleil qui brille, brille, brille… samen met Hans en Ann nog vlug eens afgezakt naar de Plage des Petites Dalles om van een prachtige zonsondergang te genieten… het coloriet en kleurenspel van de ondergaande zon op de falaises zou onze Guy zeker inspireren om dit prachtige spektakel op doek te vereeuwigen.

Dankbaar. La vie est si belle!

 

Donderdag, 22 mei 2025

Donderdag, 22 mei 2025

Gisteren aangekomen in Saint-Martin-aux-Buneaux waar Ann en Hans een mooi Normandisch huis hebben gehuurd. De reis verliep vlekkeloos via de goed onderhouden autostrades en bijna desolate wegen. Toen we de rue de la Mer opreden, stond een lachende en wuivende Ann ons buiten aan nr. 41 al op te wachten.
Na het betreden van het poortje naar de prachtige tuin stonden we paf van de schoonheid met de roze en heerlijk ruikende rode rozen, de goudenregen… Na de sightseeing van de diverse kamers en snuisterijen en het uitladen van de valiezen… één conclusie: dit is een huis met een ziel. Het meubilair is oud, maar knus en gezellig. Hier is duidelijk een vrouw met smaak en artistieke ziel aan de slag geweest.

Na een hartelijke verjaardagskus en dito cadeautje, een kaartje en wat bijpraten bij een natje en een droogje zetten we koers naar ‘Les Petites Dalles Plage’, met de majestueuze, imposante en prachtige falaises…

Daarna zetten we koers we naar het Kasteel van Sissi, waar we meteen bij een nogal excentrieke receptionist met vele gouden ringen en een fleurig hemd reserveerden voor een tafeltje op zaterdagavond.
Blijkbaar heeft Sissi hier een tijdje in dat kasteel gewoond… zij baadde er iedere dag in de zee en hield van de ritten in de streek op haar paard ‘Zouave’.
Daarna ging het richting Supermarché waar Ann en Hans een royale ‘plateau de fruits de mer’ hadden besteld… Wij bestelden er meteen ook al het nodige voor de barbecue de vrijdagavond.

‘s Avonds in de tuin samen heerlijk peuzelen van de zilte zeevruchten en daarna binnen gezellig bij het haardvuur genoten van de vele updatebabbels…

Alles in dit huis ademt nostalgie…  snuisterijen, boeken, foto’s, kaders, antieke kasten en krakende plancher-vloeren… We love this place!

  • Saint-Martin-aux-Buneaux

 

Woensdag, 11 september 2024

Woensdag, 11 september 2024

Venetië Treviso 14:05 – 15:45 Charleroi

Na het uitchecken en nadat Ann de bustickets had gekocht, stapten we rond 9.30 uur in Fusina op de bus richting Mestre. Gewapend met Google Maps liepen we, dankzij Ann, dat moet gezegd, feilloos vanaf Mestre naar het station, waar we na enig zoekwerk de tickets kochten voor de bus naar luchthaven Treviso.

In Charleroi heerste een drukte van jewelste bij de controles… Bijna was Ann haar laptop kwijtgespeeld. Een haastige reiziger had die al in zijn tas gestopt. Net op tijd gezien… Oeffff!

De rest van de terugreis verliep zonder problemen, en omstreeks 16.00 uur landden we veilig in Charleroi.

Eenmaal thuis genoten we van de heerlijke mosselen met friet, liefdevol bereid door mijn lieve echtgenoot.

Eind goed, al goed! Zo dankbaar!

Bedankt, Ann, voor het aangename gezelschap tijdens deze fantastische reis. Het was gewoon super!

Dinsdag, 10 september 2024

Dinsdag, 10 september 2024

De ochtend begon rustig, een echte relaxochtend. Rond 11.00 uur namen we de boot naar Zattere, vanwaar we doorreisden naar Pontile Cornoldi aan de Riva degli Schiavoni voor de overtocht naar Murano.

Het was een prachtige tocht bovenop het dek van de ‘Pink Venice’. In Murano kregen we een indrukwekkende demonstratie glasblazen te zien. Met elegante precisie creëerde de glasblazer een prachtige vaas… maar net toen hij klaar was en de vaas op een plank werd gezet, brak die plotseling in duizend stukken. Na de demonstratie hadden we een uurtje om het eiland te verkennen, wat voor ons toch wat kort bleek.

Vervolgens zette de ‘Pink Venice’ koers naar het kleurrijke eilandje Burano. Een zeer toeristische plek, vol charmante winkeltjes met textiel, zeepjes, glas en meer.
Rond 16.30 uur genoten Ann en ik van een drankje: zij een Aperol Spritz, ik een Espresso Americano. Een vriendelijke Japanse toerist vroeg ons hoe het drankje van Ann wel heette. We hielpen hem het woord ‘A-p-e-r-o-l S-p-r-i-t-z’ een paar keer oefenen: De boottocht, zowel heen als terug, was bijzonder aangenaam.

Bij terugkomst wandelden we weer naar Zattere, waar we op het terras van ‘Alla Zattere’ genoten van een heerlijk diner. Ik koos voor een escalope met frietjes en een insalata mixta, terwijl Ann zich tegoed deed aan een spaghetti con frutti di mare. Deze keer kreeg ik mijn Gin Tonic in een elegant koperen bekertje. Het was een prachtige dag, eentje om te koesteren.

Van begin tot eind… genoten!

 

 

Zondag, 8 september 2024

Zondag, 8 september 2024

Vandaag stond de Biënnale Arsenale op de planning, wederom een indrukwekkende verzameling hedendaagse kunst! Helaas begon het rond de middag te regenen. Om 17:40 snel richting Zattere gelopen, door de stromende regen, en nét op tijd, op het nippertje, de boot naar Fusina gehaald.
Na een verfrissende douche genoten we van een heerlijke pizza quattro formaggi en een pizza capricciosa in het restaurant op de camping. ’s Avonds maakten we nog een mooie wandeling in de buurt van de camping.

Zo nu en dan zie je hier ook gigantische cruiseschepen aanmeren.

Morgen staan het Dogenpaleis en de San Marcobasiliek op de planning.

Zaterdag, 7 september 2024

Zaterdag, 7 september 2024

Na een heerlijke nachtrust samen met Ann genoten van een ontbijt in de natuur. Daarna een snelle douche en zoals elke ochtend even puzzelen met het kruiswoordraadsel. Vervolgens gingen we op pad naar de aanlegsteiger, nadat Ann de h-t tickets voor de komende drie dagen had gehaald bij de receptie.

De boottocht was fantastisch: haren in de wind terwijl we richting Zattere in Venetië voeren. Wat een wow-moment toen de prachtige Venetiaanse gebouwen en palazzo’s aan de horizon verschenen… Echt genieten!

Na aankomst in Zattere maakten we een mooie wandeling van ongeveer 36 minuten naar de Biënnale ‘Foreigners Everywhere’, tot aan Giardini. Eén en al bewondering voor de overvloed aan hedendaagse kunstwerken en installaties.
We woonden een indrukwekkende balletvoorstelling bij, ‘Rehearsal for Swan Lake’ in het Oostenrijks paviljoen, gevolgd door een interview met Anna Jermolaewa, een in Wenen wonende politica en vluchtelinge uit de USSR.

We bezochten alle paviljoenen en trakteerden ons daarna op een welverdiende aperitief met uitzicht op het eiland San Giorgio Maggiore.
Dit bracht mooie herinneringen boven. Ik was er destijds betrokken bij de voorbereiding en actief voor de (World Conference on Aquaculture’ (Venice, Italy 21-25 September 1981).. Mooie tijden… met voorbereidende vergaderingen in de Sala Rossa van een prachtig hotel aan de Canal Grande. Wim was toen nog niet geboren en ik herinner me nog de vele instructies voor manlief, opdat alles met Ann (3 jaar) & Guy (2 jaar) soepel zou verlopen tijdens mijn afwezigheid.

Vandaag 21.167 stappen gezet! Vanmorgen sokken gekocht, want mijn voeten hadden behoorlijk geleden door het schuren van mijn wandelschoenen. Mijn hielen zijn wat rood, hopelijk gaat het morgen beter. We sloten de dag af met een heerlijk diner op het terras van Osteria da Valentino (via Garibaldi). Ann koos voor linguine di mare en ik nam lasagne bolognese, met een fris wit wijntje erbij. Op de terugweg was de zee wat onstuimig, maar ook dat maakte de boottocht weer geweldig.

 

Vrijdag, 6 september 2024

Vrijdag, 6 september 2024

Bij kaarslicht mijn impressies van de dag aan het uitschrijven. Na een vlotte autorit met Ann aan het stuur kwamen we rond 08:00 uur aan in Airport Charleroi. Ann had online een plaats gereserveerd op Parking 1, en we konden onze auto vlug kwijt op deel 1D van de parking.
Na wat zoeken wisten we dat we de ‘T1’ moesten volgen voor de bagagecontroles. Dit verliep nogal chaotisch, maar we geraakten moeiteloos door de strenge controles en bewaking.
Daarna trokken we naar de bovenverdieping waar we een broodje en koffie bestelden en Ann met veel enthousiasme een Karel’s Crypto tackelde… die we vrij vlug konden oplossen.
We landden rond 13:45 uur in Treviso, waar we meteen de bus naar Mestre konden instappen. Eenmaal in Mestre rushten we snel doorheen het station om een taxi te nemen naar Fusina. Dit liep allemaal gesmeerd en razendsnel, want Ann kent de streek hier als haar broekzak.
Na de vriendelijke en gedetailleerde uitleg in het onthaal van Camping Fusina kregen we het nette huisje Lauri 04 toegewezen.
Na het uitpakken van de valiezen en wat shopping in het winkeltje resoluut richting het mooie zwembad gestapt voor een plons- en relaxbeurt. Na het avondeten in het restaurantje nog een mooie wandeling gemaakt tot aan de steiger waar we morgen de ferry naar Venetië moeten nemen. Prachtig uitzicht daar op de lagune en feeërieke sfeer met plaatselijke vissers die er hun netten uitzetten.
Een mooi begin! Benieuwd wat de komende dagen zullen brengen.