Vandaag weer een prachtige, zonnige dag. Net als gisteren start in de zeelucht met yoga op het terras buiten en zicht op zee… Herrlich! Lange ochtendwandeling gemaakt langs de kust, langs de vele winkeltjes, restaurantjes, strandjes. Veel Engelsen hier, die op de terrasjes het WK voetbal nauwgezet volgen, voorzien van het nodige, meestal Belgisch bier. Het is nu 3.04 uur in de ochtend, en ik ben klaarwakker en zit op het terras, luisterend naar de branding en zicht op de vele fonkelende lichtjes langs de bergflanken…

De sfeer in het hotel is in een paar jaar geëvolueerd. Het is veel drukker geworden, het personeel is nog altijd even attent en vriendelijk, het eten nog altijd lekker, de hotelgasten van zeer divers pluimage… Veel tattoos, veel zwaarlijvigen.
Aangezien dit een zon-zee-wandel-lectuur-vakantie is, gisteren het mooie boek van W. Somerset Maugham ‘The Painted Veil’ getackeld, om mijn Engels wat bij te spijkeren.
Gisteren aan het zwembad zaten we naast een zeer onsympathiek koppel, een blonde zwaarlijvige vrouw, maangezicht met norse trekken en een getaande tattoo-man, die al even onsympathiek was… Il faut de tout pour faire un monde.

En later op de dag, zat ik naast een zeer ijverige vrouw, die heel de dag door naarstig kleurrijke mutsjes zat te haken… aan Yves’ zijde, een vrouw,  in de schaduw vlijtig – bijna neurotisch – tätig op haar iPhone die nu en dan biepte, later wisselde ze de iPhone voor de iPad voor allerhande spelletjes, terwijl haar echtgenoot haar, vanuit zijn ligzetel, met een zo troosteloze blik gadesloeg.

To do: morgen een rustiger plekje uitzoeken.

Het is hier ook luidruchtiger geworden… Vroeger was er ‘s avonds animatie binnen, in een rustig kader. Nu gebeurt alles buiten aan het zwembad, wat soms wel storend is als je even wat rust wil opzoeken. Zondag eerst bingo, gevolgd door een optreden van ene ‘Barry White’-zanger, met zijn beste songs ever… als afsluiter een dansje met Yves. Wel leuk dat was vele jaren geleden… de wonderen zijn de wereld niet uit.