Un voyage pas comme les autres
14 juli… Verjaardag van mijn lieve, helaas overleden mama, altijd een speciale dag voor mij!
Start van een herbronnende spirituele reis naar Lourdes in het kader van de Diocesane bedevaart van het Bisdom Brugge. Om 5.30 uur de bus opgestapt. Bij aankomst in Tourcoing stapten we richting TGV, mij werd wagon 7, zitplaats 66 toegewezen. Toen men mijn valies overnam en wegzette en mij tijdelijk verbood om de trein op te stappen, trok ik toch maar mijn stoute schoenen aan om te gaan exploreren waar mijn zitplaats wel kon zijn. Groot was mijn verbazing toen ik vaststelde dat mijn zitplaats en die van mijn reisgenote, propvol opeengestapelde dozen zat. Ik meldde dit aan de verantwoordelijke en uiteindelijk bleek er een vergissing in het spel*.
Ondertussen maakte ik op het perron kennis met een dame die me fier vertelde dat het haar 50ste Lourdesreis was.
Nadat onze zitplaatsen in een mum van tijd weer vrij waren, maakte ik kennis met onze coupé-reisgenoten de kwieke 90-jarige diaken FG uit Ledeberg en een dame uit Kortrijk. Als ik er het goed gevulde programma in de bedevaartgids op nakeek lagen er propvolle dagen in het verschiet.
Na de lange treinreis met verdere kennismaking van enkele reisgenoten en een kort busritje, supervlotte check in bij Hotel Astrid. Ik kreeg kamer 801 op de 8ste verdieping, net naast de lift toegewezen. De kamer was netjes en het bed comfortabel, al zou een ijskastje welkom zijn geweest gezien de hoge temperaturen hier, maar de airco en de mogelijkheid om koffie of thee te zetten maakten veel goed. Na het avondmaal begaven we ons gezamenlijk naar de Pius X basiliek voor de openingsviering. Hierbij waren vele priesters en bisschoppen aanwezig.
Wat me in Tourcoing opgevallen was tijdens het wachten op het perron, was de warme persoonlijkheid van bisschop Lode Aerts en zijn grote bereidwilligheid & enthousiaste hulpvaardigheid bij het laden van de vele zware koffers. Een manier van doen, attitude en stijl die ik vroeger niet direct zou geassocieerd hebben met die van een bisschop.
Times change, so do people… for the better in this case!
Aangezien de dagen zo goed gevuld waren bleef er weinig tijd over voor nota’s, maar beelden spreken soms meer dan woorden.
Enkele sfeerbeelden via deze link.
Klik hier voor de link naar de eucharistieviering aan de grot op 18 juli.
Het was een prachtige, maar ook intense spirituele reis, gevuld met momenten van inkeer, reflectie en aangename nieuwe ontmoetingen. Geconfronteerd met de vele zorgbehoevenden, ook dankbaar voor mijn lijf dat nog altijd zijn best doet om mij gezond te houden en groot respect voor de vele verzorgers en brancardiers die soelaas brachten bij zoveel zieke mensen.
Met dank aan de organisatie voor deze bijzonder deugddoende bedevaart en de voortreffelijke planning van begin tot eind.
All is well, that ends well!
*Achteraf vernam ik dat de vele dozen gipsen beeldjes bevatten van Onze-Lieve-Vrouw, een creatie van kunstenares Els De Coker.
De beeldjes werden gezegend tijdens een indrukwekkende viering en iedere deelnemer kreeg een beeldje mee naar huis.
Het beeldje kreeg een plaatsje in mijn home office en herinnert mij nu en dan aan deze reis en de immer presente pastelkleurige guimauve-snoepjes in TEJO.
