Woensdag, 12 juli 2017
’s Morgens boodschappen gedaan in Brugge in Delhaize. Met de Vitaminisbonnen kochten we een knuffel, een watermeloen, Muriel genaamd, wat een paar leuke reacties uitlokte en ingehouden spanning en binnenpretjes om een manier te vinden om dat aan papa en mama te vertellen.
Daarna trokken we naar het rusthuis voor een bezoekje aan marraintje. Er was wat spanning onder de oude mensen… Ene Mariette zat aldoor monotoon te babbelen en te ratelen… terwijl Monica die naast haar zat passief voor zich zat uit te staren. Een mannelijke rusthuisbewoner kon het niet langer aanhoren en riep een paar keer heel luid ‘Mariette, je moe leren zwiegen’… maar Mariette bleef maar kletsmeieren en tegen Monica zei hij: ‘En Monica, èigie doar etwa van verstoan?’. Later bleven die zinnetjes nazinderen in de kinderhoofdjes en ze werden een paar keer met heel veel geestdrift nagebootst in de auto: ‘Mariette, je moe leren zwiegen!’. Met marraintje was het vrij goed, ze was verwonderd dat Romi en Nikki al zo groot waren en vroeg een paar keer wie de oudste nu wel was… ’s middags aten we boterhammen met soep en rond 14.00 uur was Wim er.
Strandbezoek zat er niet in, het regende pijpenstelen. Na wat bijpraten trokken we naar het zwembad. Voor Romi en Nikki was zwemmen met nonkel Wim puur genieten! Ze toonden al hun kunsten in het water en het was een plezier om onze waterratjes bezig te zien. Wat een verschil met de vorige jaren! Kids grow up so fast.
Tijdens het zwemmen zorgde opa Yves voor het klaarmaken van de carotjes & boontjes… en na wat bijpraten bij een van mijn liefste aperitieven ‘Gin met tonic Fever Tree Clementine’ konden we aanschuiven aan tafel voor een ‘pain de veautje’ met de lekkere groentjes. Het was weer een supermooie dag, ondanks het mindere weer.