Vanmorgen aangenaam verrast door het programma ‘De Zomer van 2021‘ op Radio 1.
Wim was er immers te gast en had als centraal thema instrumentale muziek gekozen. Het werd mooie radio, mede dankzij de supervlotte en empathische Evert Venema. Ook de inbreng en wisselwerking met de luisteraars was top.
Het was voor ons genieten van begin tot eind… van de gesprekken, de muziek, en de vele herinneringen die erdoor opborrelden, waaronder het drumstel dat destijds helaas niet altijd geapprecieerd werd door de buren.
De tijd van Quioui, de Waxdolls,… de optredens, de sfeer. Time goes by so fast…
Via deze link kunnen we nog even nagenieten indien gewenst.
Vorige vrijdag richting Gentbrugge voor de verjaardag van Romi en de wekelijkse rit naar het Reva. Gezorgd voor aspergeroomsoep en macaroni met kaas en hesp, Romi’s lievelingseten, wat bamboe uit de tuin voor de cavia’s Wolly, Dolly, Auri en Vanille, en een speciaal potje paté met kip voor Louise, de poes. Ook vriendin Mamelou was paraat. Toen we tijdens de rit naar Destelbergen een pedelec voorbij zagen razen kwamen de beelden van de serie Topdokters weer naar boven, waarbij een vrouw vreselijk toegetakeld werd na de botsing met een wagen… Ze kon niet meer lopen, had een hersenletsel waardoor ze van alles opnieuw moest leren. Ik vertelde dit aan Nikki en die was meteen geboeid… en verlangde naar meer! Bij thuiskomst zocht ze de serie meteen op haar laptop. Dat is een aardje naar haar vaartje… als kind kon Guy ook zo heel geboeid naar allerhande medische ingrepen kijken.
Zondag weer gaan joggen met de loopvriendinnen… we hebben samen een 5,10 km afgelegd langs een mooi parcours van weiden en bomen en hadden heel wat bij te praten.
Dinsdag samen met Yves genoten van een dagje Oostende… niet bruisend zoals in normale tijden, maar overal is men wel naarstig in de weer om de terrasjes operationeel te krijgen tegen zaterdag, 8 mei. Terrassen hier en daar geïmproviseerd met enkele rijen paletten… gehamer, getimmer, grommende boormachines, gesleur met stoelen en tafels, opstelling van terrasoverkappingen, afwerken van geplande renovaties… een drukte van jewelste.
En gisteren was Briekje even een uurke op bezoek, leuk! Verrassend hoe veranderd hij is sedert zijn laatste bezoek en hoe knap en verstandig hij al is voor zijn leeftijd. Quality time!
Deze week ook een WhatsApp ontvangen van Hilde… ze mag eindelijk haar containers vaarwel zeggen en haar intrek nemen in haar gerenoveerd huis… we hebben afgesproken om eind mei wat bij te praten… ik kijk er al naar uit.
De coronacijfers gaan hier verder in dalende lijn… hopelijk zet de trend zich verder! We keep our fingers crossed.
Na sneeuw- en ijspret rond 10 februari, genieten we sedert een paar dagen van een stralend lenteweertje. Terras en tuin kregen een grondige beurt… het geheel opgefleurd met veel gele primula’s en lila-witte viooltjes. Gele en paarse krokussen en minilelietjes piepen al uit de grond en enkele narcis- en tulpenbladen reiken naar de zon.
Op 8 februari werd Nikki 11 jaar… anders dan vorige verjaardagsfeestjes in coronastijl.
Het is een strakke, strikte tijd voor iedereen. Ik doe nog altijd mijn vrijwilligerswerk bij TeJo onder strikt hygiënische omstandigheden, achter plexiglas, temperatuuropname, handen ontsmetten, maskers aan, regelmatig ventileren met vensters en deuren wijdopen. Ondertussen is de samenwerking met mijn twee nieuwe collega’s van de woensdag optimaal… er heerst een zalige teamspirit! Ook de permanentie thuis om de vier weken verloopt nu vlotjes.
We wennen stilletjes aan ook aan de online SNT-lessen op donderdag, het bijwonen van Webinars, het online vergaderen op diverse niveaus met de Apple Senioren, het TeJo-kwartetteam, etc. via Zoom, Microsoft Teams, Jitsi…
Ondertussen hebben we alweer met belangstelling twee afleveringen gevolgd van ‘Blind Getrouwd‘ op VTM waar Wim weer als expert van de partij is. Genoten van deze bij momenten soms wel heel ontroerende afleveringen…
Onze lieve buurvrouw werd op 16 februari 100 jaar… zij is nog goed te been en mentaal fit en alert! Zalig om op die manier ‘oud’ – maar toch nog zo jong van geest, empathisch en maatschappelijk betrokken – te worden…
De besmettingscijfers gaan weer de hoogte in nu de meer besmettelijke Britse variant van het coronavirus in omloop is. Will it ever end? We proberen positief te blijven. Vooral de jeugd, die zich sociaal niet ten volle kan ontplooien heeft het moeilijk nu.
Op 25 januari kreeg ik ’s morgens vroeg een verrassingstelefoontje van het ‘Happy Birthday’-kidskoor uit Gentbrugge, daarna leuke telefoons & SMSjes, mails van onze kroost, familie en vrienden, verjaardagskaartjes en veel hartverwarmende wensen op facebook. Een mooie pot hyacinthen en kaartje van mijn lieve loopvriendin, Pierrette. Ik voelde me ‘gezegend’!
Zondag hebben we mijn verjaardag noodgedwongen thuis, samen met Ann gevierd, die een prachtige ruiker bloemen bij had. Heel dankbaar voor alles in deze voor veel mensen eenzame en trieste tijd… een gezamenlijk feest weerom uitgesteld tot na coronatijd.
En gisteren, 27 januari, beloofden Ilse & Guy eeuwige trouw aan elkaar… het was een holderdebolder huwelijk en très petit coronacomité… te zien in het perspectief van la ferme ‘Les Meilleroux’, in la douce France. Het werd voor hen een prachtige dag, ondanks de coronatijd… en te oordelen naar de vele ‘likes’ op facebook (vanmorgen: 440, 252 opmerkingen, 6 keer gedeeld) ook heuglijk nieuws voor de vele vrienden, familie en kennissen… ook voor hen volgt een feest later, in betere tijden.
Deze week het mooie beeldmateriaal aanschouwd rond de nieuwe gebouwen van het VLIZ, de InnovOcean Campus, in constructie…
Heel de week permanentie thuis voor TeJo, veel jongeren in moeilijkheden in deze tijden…
Heb moeten afhaken voor de online SNT-les van deze morgen door herhaaldelijke Internetproblemen… grrr.
Ik besef pas nu wat zo’n pannes moeten betekenen voor studenten die online les volgen of online examens moeten afleggen.
Manlief voelt zich lamlendig, …korte droge hoest nu en dan. Veiligheidshalve besluit ik om apart te slapen en zoveel mogelijk afstand te houden, ontsmetten, etc. Na een week en veel aandringen stemt Yves eindelijk toe om naar de dokter te gaan en zich te laten testen op maandag, 26 oktober.
Op dinsdag, 27 oktober, op Wims verjaardag, valt dan het verdict: covid-19 is op bezoek. We moeten beiden in quarantaine. In huis gelden van dan af strikte afstandsregels, wat niet altijd in dank wordt aanvaard door manlief… Hij moét zijn masker aanhouden als we in dezelfde ruimte zitten. Ik ventileer om de haverklap de ruimtes waar we samen zitten (alle deuren en vensters open), handen ontsmetten, vaat en was apart, 2x dag toilet ontsmetten, aparte handdoeken, etc.
Wat volgt is een nachtmerrie: een hele week nukkige, aanhoudende droge hoest ’s nachts, waardoor slapen onmogelijk is. Medicatie: siroop Balsoclase Dextromethorphan (3 x 2 eetlepels / dag) en Paracodine (1 voor slapen gaan). Overdag is Yves een lusteloze zombie, absoluut geen eetlust, lamlendig, ellendig.
Donderdag, 29 oktober, de dokter opgebeld met relaas toestand en vraag hoe het verder moet, Yves heeft een heel slechte dag. De dokter adviseert om vooral alert te blijven voor zuurstoftekort.
Vrijdag, 30 oktober, vooravond: na mijn aandringen om toch iets te eten na al die dagen vasten: walgen, overgeven. Toch een eerste nacht, bijna hoestvrij.
Zaterdag, 31 oktober, bezoek van ons Ann, blij! Ann heeft een mooie bos bloemen, thee ‘Adem’ (Pan’s kruideninfusie), Bronchimelhoning, etherische olie ter verstuiving (met Eucalyptus radiata, ravintsara, rozemarijn, kamfer, balsemspar, pepermunt) en zuurstofmeter mee. Wat bijgepraat tijdens de wandeling naar het kerkhof, bloemen gelegd aan het graf van marraintje.
Yves: slechte nacht, hele nacht opgebleven door het vele hoesten.
Zondag, 1 november: weinig eetlust, nog veel hoesten (zuurstof 94). ’s Avonds portaalbezoek aan de deur van Guy & Ilse en de kids na bezoek aan de groepstentoonstelling ‘Me, Myself, and I’ (17 okt-15 nov.), waaraan Guy deelnam, in de Black Swan Gallery. Laatste dag vandaag, jammer dat ook nu weer covid-19 roet in het strooit … morgen tweede lockdown. Verschillende winkels moeten de deuren sluiten, telewerken is verplicht waar mogelijk en ook het aantal contacten in private kring wordt teruggeschroefd. De nieuwe regels gelden tot 13 december. Op die manier moet het aantal besmettingen drastisch naar beneden, zodat ziekenhuizen en personeel weer ademruimte krijgen.
Maandag 2 november: nog veel hoesten ’s nachts, (zuurstof 96), om 5 uur opgestaan omdat het te erg werd. Overdag niet veel hoest, eetlust nog niet optimaal. De dokter opgebeld en relaas gedaan van de toestand. De dokter adviseert om de medicatie stop te zetten en schrijft Flutiform 2 x /dag voor en zal ook een voorschrift klaarmaken voor CT-scan longen. Yves wil voor de CT-scan nog drietal dagen wachten.
Donderdag, 5 november, hoestbuien veel verminderd, deze nacht maar één keer hoesten, zuurstof 96. Overdag is eetlust weer optimaal. Ik mag uit quarantaine, oef!
Vrijdag, 6 november, boswandeling met Yves gemaakt in de buurt.
Zondag, 8 november, mooie strandwandeling gemaakt met Yves in De Haan… het leven heeft weer zin, de zon schijnt weer in ons leven. Dit ook dankzij de nauwgezette opvolging van onze huisdokter.
Maandag, 9 november, samen naar de dokter, Yves voelt zich veel beter. Dokter adviseert om nog 10 dagen afstand te houden om besmettingsgevaar te beperken.
Het doemscenario van een opname in het ziekenhuis lijkt van de baan. Yves heeft er weer zin in, wandelt 2x per dag, aansterken nu.
Gelukkig kreeg het virus me niet te pakken… zal 10 dagen nog heel voorzichtig zijn, en afstand houden, afstand houden… en ventileren, ontsmetten.
Het gevoel er niet alleen voor te staan in deze donkere dagen deed deugd… Naast enkele vrienden die op de hoogte waren, informeerde onze kroost dagelijks naar de toestand van hun vader.
We zijn een maand verder… er waren enkele versoepelingen, niet iedereen hield zich aan de opgelegde maatregelen… en de gevolgen laten zich nu voelen. De cijfers liegen er niet om: Op 27 juli volgden dan ook een reeks nieuwe maatregelen om de tweede golf van de pandemie in te dijken. Een eerste greep uit de maatregelen:
Tot nu was de sociale bubbel voor elk individu beperkt tot 15 personen per week. Vanaf woensdag worden dat dezelfde 5 personen voor de komende vier weken en voor een heel gezin, dus niet meer per individu. Kinderen jonger dan twaalf zijn niet opgenomen in deze telling. Die 5 personen zijn mensen bovenop het gezin met wie we dus nauwe contacten mogen hebben, contacten waarvoor de veiligheidsafstand niet altijd moet worden gerespecteerd.
Niet-begeleide bijeenkomsten zoals familie- of vriendenbijeenkomsten zijn beperkt tot maximaal 10 personen (kinderen onder de 12 jaar niet meegerekend). Deze limiet geldt ook voor recepties en banketten.
Evenementen die een groot publiek trekken moeten strikt beperkt blijven tot een maximum van 100 personen binnen en 200 personen buiten, waarbij verplicht een mondmasker moet worden gedragen. Het kan ook alleen op voorwaarde dat de veiligheidsvoorschriften en -protocollen strikt worden nageleefd.
Telewerk wordt waar mogelijk sterk aanbevolen om te veel contact tussen collega’s te vermijden.
De regels die eerder golden in winkels, nl. je boodschappen alléén doen (of vergezeld van een minderjarige die onder hetzelfde dak woont of een persoon die hulp nodig heeft) gedurende maximum 30 minuten (behalve op afspraak), worden weer van kracht.
De contactopsporing zal worden versterkt in bepaalde specifieke situaties waarin het risico op een epidemie groter is omdat individuen “actief aanwezig” zijn, d.w.z. in beweging. Op deze plaatsen worden ook contactgegevens opgevraagd, zoals in wellnesscentra en bij sportlessen. Een volledige lijst van de betrokken plaatsen zal in het ministerieel besluit worden gepubliceerd. Zij zullen aan dezelfde verplichtingen worden onderworpen als de horecasector.
Bovenstaande maatregelen gelden tot eind augustus.
Iedere burgemeester kan bijkomende maatregelen opleggen als daar noodzaak toe is.
Voor de stad Antwerpen komen aparte maatregelen, omdat de toestand daar heel onrustwekkend is. Vanaf vandaag wordt de avondklok er ingevoerd, die zal gelden tussen 23.30 uur ’s avonds en 6 uur ’s ochtends.
Ondertussen stond de tijd in ons gezin ook niet stil en genoten we van enkele welkome versoepelingen… regelmatige joggingpartijen op veilige afstand met de loopvrienden, quality-time met onze bubbels in het vernieuwde en uiterst veilige Center Parcs Park De Haan, gastronomisch genieten links en rechts, strand en zee, site seeing van de mooi afgewerkte nieuwe praktijk ‘Ruimte – Groene Vallei’ van Wim, aansluitend lekker vegetarisch etentje met veel zorg bereid door Annelies, TeJo-onthaalfunctie nu en dan, gidsbeurt Oostkerke (kerk, kasteel, tuinen) (weerom piekfijn georganiseerd door het Willemsfonds Brugge)…
En vandaag is onze Romi weer home, sweet home, na een negendaags scoutskamp… benieuwd hoe dat verlopen is. Voor Nikki, was het eerste vijfdaagse scoutskamp alvast een mega-meevaller…
De dalende trend van de Coronacijfers zet zich voort. Gisteren kondigde de Nationale Veiligheidsraad enkele versoepelingen aan – in a nutshell:
– Lessen in basis- en middelbare scholen starten opnieuw op in kleine groepen, voor sommige leerlingen onder strikte veiligheidsvoorwaarden
– Contactberoepen starten op (bv. kappers, estheticiennes) op afspraak, met een veilige afstand tussen klanten, iedereen draagt mondmasker
– Markten kunnen plaatsvinden (max. 50 kramen, marktkramers dragen mondmasker, circulatieplan)
– Musea en andere bezienswaardigheden (ook natuur- en dierenparken) openen (ticketverkoop online of via telefoon, circulatieplan)
– Sportclubs kunnen weer training organiseren (buiten, in aanwezigheid coach, max. 50 personen, veilige afstand)
– Trouw of begrafenis (max. 30 personen, zonder recepties)
Dat is goed nieuws voor onze Guy…
De tentoonstelling ‘Safari’ in de Zebrastraat is terug open voor het publiek vanaf 22 mei t.e.m. 28 juni op vrijdag-, zaterdag-, en zondagnamiddag.
Om rekening te houden met de social distance-regelgeving kunnen max. 6 personen per tijdsblok aanwezig zijn. Een plaatsje, met persoonlijke rondleiding door Guy, kan gereserveerd worden via reservaties@zebrastraat.be met vermelding van:
naam, datum, voorkeur tijdsblok, GSM.
Vorige week zondag was het moedertjesdag. Omdat wij nog altijd heel voorzichtig zijn hebben we, na overleg met onze kroost, met Ann afgesproken, met inachtname van de social distancing regelgeving. Ann heeft gewerkt tijdens de hele lockdownperiode en het was 7 weken geleden dat we haar nog gezien hadden… Ze kwam aan met mooie ruikers bloemen en we genoten van het weerzien bij een lekker maal, waarvan Ann ieder detail naar Hans – die er niet was rekeninghoudend met zijn activiteiten onder de Covid-patiënten – moest WhatsAppen.
Onze kleinkinderen missen hun schoolvriendjes maar zijn thuis heel creatief bezig. Zo heeft Romi via Google Docs een heus online tijdschrift gemaakt van 18 blz. I was impressed! Haar favoriet Billie Eilish op de cover.
Deze week ook verder de Franse lessen Contact12 en toets met onze Romi doorgenomen… Blij met WhatsApp! Zo houden we een goed contact met onze kinderen en kleinkinderen in deze nare Coronatijden.
We maken nog altijd lange wandelingen in de streek in deze Coronatijden en ontdekken nu en dan onbekende hoekjes…
Covid-19-cijfers België (13 mei 2020) Bron: De Standaard, 14 mei 2020)
Gisteren persconferentie van de Nationale Veiligheidsraad om de nieuwe fase van de afbouwstrategie, namelijk fase 1b, die op 11 mei van start gaat, te verduidelijken. Een greep uit de maatregelen:
Het blijft mogelijk om buiten af te spreken met twee mensen – altijd dezelfde -, voor een wandeling of om samen te sporten. Cadeautje voor moedertjesdag: vanaf 10 mei mag elk gezin thuis maximaal vier personen – altijd dezelfde – ontvangen.
Wel moeten we erop toezien dat:
de veiligheidsafstand wordt nageleefd met de bezoekers.
het best is om dit bezoek buiten te organiseren.
geen bezoek kan worden toegestaan als een gezinslid of één van de bezoekers ziek is.
speciale aandacht moet worden besteed aan oudere en kwetsbare mensen.
Op 11 mei gaan de winkels terug open, mits strikte veiligheidsregels (physical distancing, mondmasker, no funshopping, soloshopping, etc.).
Bron: De Standaard, 7 mei 2020
Het blijft dus nog altijd opletten geblazen.
Deze week nog wat actief geweest buiten (muren gewit terras en tuin, joggen langs de vesten,…) en binnen (mondmaskers gemaakt (voor Yves, Annelies, Wim, Ann & Hans) volgens de instructies op www.maakjemondmasker.be en samen met Romi via WhatsApp les CONTACT 12 (Beaufort 6) doorgenomen.
Zondag zagen we even onze sportieve Wim, tijdens een break op zijn Gent-Brugge-Gent fietstocht. Dat was een lichtpunt in deze tijden van gedwongen afzondering van onze kroost. He made our day. Blij en dankbaar!
Vernomen van ons Ann dat Hans nu op een COVID-afdeling werkt… helemaal ingepakt. Dat moet best wel heftig zijn. We duimen dat alles goed mag gaan daar.
Ann vindt het erg dat de psychiatrie wat vergeten wordt in de lijst van maatregelen… patiënten leven nu al 7 weken in afzondering en dat begint zwaar door te wegen.
State-of-the-art van de Covid-19 pandemie in Belgium…
Bron: De Standaard (dd 30 april 2020)
De cijfers liegen er niet om, er is hier een hoopgevende neerwaartse trend in het dodental en opnames in ziekenhuizen en intensive care units. Nog een stap verder dus op weg naar ons pre-corona ‘normale’ leven. Ondertussen lezen we in de kranten nu en dan berichten van verzorgenden die stilletjes aan tegen hun limieten aanleunen. Zo las ik in de krant het trieste verhaal over Daniela Trezzi die in Italië wekenlang gewerkt had op een IC-unit. Ze was de uitputting nabij, testte positief en kon de gedachte niet verdragen dat zij misschien patiënten had besmet en is uit het raam van het ziekenhuis gesprongen (34 jaar). Gisteren het verhaal van spoedarts Lorna Breen (49 jaar) in de USA, die de emotionele overrompeling niet meer aankon en uit het leven stapte… hopelijk komt het hier in België niet zo ver en neemt onze Nationale Veiligheidsraad de juiste, gematigde beslissingen zodat een tweede piek uitblijft en de verzorgenden wat kunnen recupereren van de emotionele mokerslagen van de laatste weken…
Ondertussen gaat het leven hier verder… Gelukkig en dankbaar dat we Coronavrij zijn. Samen met Yves tijdens onze lange wandelingen nu en dan mooie natuurontdekkingen, af en toe een duurloopke langs de vesten om mentaal te herbronnen, een babbel via WhatsApp om de contacten wat te onderhouden…
Romi verjaarde op 27 april en dit werd, rekening houdend met social distancing, op gepaste wijze gevierd. Haar klasgenootjes hebben massaal kaartjes gestuurd, de garage werd ingericht in livingmodus zodat, wie langskwam vanop straat, op veilige afstand, even een hartelijk gesprekje met haar kon voeren. Nu en dan ook via WhatsApp een Franse les met Romi doorgenomen, leuk! Nikki maakte – tussen de tiklessen, het voorbereiden van haar spreekbeurt rond de Canadese gans en het klastoneel door – een mooie collage rond het Corona-virus.
In het maandnummer mei van ‘Goed Gevoel’ twee artikels met Wim – mooi!:
We leven nog steeds in lockdownmodus. Wat in het begin een vakantiegevoel gaf, met weer tijd om mooie wandelingen te maken en nieuwe natuurpareltjes te ontdekken in onze buurt… maakte dit gevoel deze week plaats voor een gemoedstoestand van onrust en onzekerheid. Ik mis de nabijheid van de kinderen en kleinkinderen… we facetimen en bellen wel, maar dat is niet hetzelfde als een knuffel, een leuke warme BBQ samen of gewoon het gevoel dat je op ieder moment de auto kan nemen richting Gent om naar onze kroost te rijden.
Gelukkig is manlief in alle situaties heel positief ingesteld en wijst hij me er telkens weer op dat ik mij heel gelukkig mag prijzen dat we nog steeds gespaard gebleven zijn van een aanslag op onze gezondheid door Covid-19. En dan volstaat het inderdaad om de televisie aan te zetten en mensen op Intensieve Care Units te zien snakken naar adem…
Hopelijk nemen de experten wijze beslissingen en worden die opgevolgd door de Nationale Veiligheidsraad die morgen de versoepeling van enkele lockdownmaatregelen zal bekend maken.
Hier en daar horen we het nieuws van slachtoffers van Covid-19 in onze kennissenkring. Mijn kapster, waarmee ik al vele jaren lang een heel goeie band heb, heeft het virus opgelopen, is gehospitaliseerd geweest, waarna haar man ook geïnfecteerd geraakte… ze hebben samen in het ziekenhuis gelegen, de toestand van haar man verslechterde zienderogen… hij werd in kunstmatige coma gebracht en is ondertussen overleden. Zo verschrikkelijk erg voor haar, hij is alleen moeten sterven… afscheidsplechtigheid in beperkte kring met zoon en dochter… mijn kapster afgesneden van de familie en ook werkloos in deze droeve dagen. Intriest, ik krijg er telkens rillingen van als ik eraan denk.
Dan is Pierre Fonteyne (Pierrot), culinair monument en enthousiaste meesterkok, overleden aan de gevolgen van het coronavirus… twee jaar geleden hebben wij nog bij hen thuis in Knokke-Heist van een heerlijke kreeftensoep en maal genoten aan een stijlvolle met zeeschelpen versierde tafel. We koesteren een warme herinnering in ons hart aan deze bezielde icoon van de gastronomie.
Vandaag in de krant: een studie wijst uit dat slechts 3 procent van de Belgen immuun is tegen het coronavirus. Dat cijfer maakt duidelijk dat we nog zeer ver afzitten van groepsimmuniteit, waarbij minstens de helft van de bevolking antilichamen moet hebben. De toestand in woonzorgcentra is ronduit dramatisch… zoveel doden.
Romi en Nikki volgen online les in pre-teaching modus. Gelukkig zijn Ilse en Guy nu meestal ook thuis en kunnen zij hen hierbij wat ondersteunen. Deze week heb ik samen met Romi een Franse les herhaald via Zoom en Facetime voor een toets… dit zijn dan weer lichtpuntjes voor mij in deze lockdowntijd.
Guy’s tentoonstelling ‘Safari’ in de Zebrastraat kan je ondertussen virtueel bezoeken… we zien wel of er nog een heropening volgt.
Onze Wim & Annelies stellen het ook goed… Enkele artikels met Wim zien passeren (Goed Gevoel, Nieuwsblad, Het Laatste Nieuws)… de tweede map met persknipsels die ik bijhou begint stilletjes aan ook vol te geraken. Ook de voorlaatste aflevering van ‘Blind Getrouwd’ gevolgd, enkel het mooie koppel Winnie & Jonah blijft overtuigd getrouwd.
Ann & Hans werken allebei nog op hun werkplek en wisselen het werk af met fietstochten en tuinieren. Ook daar momenteel geen problemen te melden.
Deze week vier mondmaskers met African look besteld via mijn TeJo-collega Anne Mie, bij Salome Musimu. Allicht zullen ze verplicht worden op plaatsen waar het nogal crowded is.
De lessen van de donderdag in het SNT verlopen nog altijd via Microsoft Teams en dat lukt aardig. Aanvankelijk wou vanmorgen de klank het niet doen op de laptop, maar teacher Bart heeft me daarna online goed op weg geholpen om ook dit probleem op te lossen. Deze lockdowntijd maakt je ook onrustig bij het minste mankement van de elektronische toestellen waarvan we dagelijks afhankelijk zijn. Zo leek er gisteren iets mis met het iPhone-berichtencentrum, na heel wat eigen pogingen een oproep gelanceerd op de facebookpagina van de Apple Senioren en gelukkig was daar de hulpvaardige Frank, waardoor het probleem in een mum van tijd opgelost werd. Op zeker ogenblik kon ik ook de iPhone niet meer opstarten… koud en warm gekregen, waar moet je in deze Coronatijd in godsnaam terecht als die hapert?
Deze week heeft Yves mijn haar geknipt. Bedoeling was om 2cm af te knippen, maar Yves heeft dit heel ruim geïnterpreteerd en het werden allicht wel 5 cm, wat mij een totaal andere look gaf zonder staartje… een Coronacoupe.
Ik krijg net een melding op het weer functionerende berichtencentrum van mijn iPhone: 230 nieuwe sterfgevallen, voor het eerst sinds eind maart minder dan duizend patiënten op intensieve zorg.
I want to break free from this Covid-19 nightmare… Maar toch ook heel dankbaar dat zoveel mensen tegen Covid-19 blijven strijden in de ziekenhuizen en allen die voorzien in onze vele basisbehoeften… als we toestand hier vergelijken met die in vele delen van de wereld, dan mogen wij ons toch nog gelukkig prijzen. Zolang het internet werkt kunnen we toch nog contact houden met onze geliefden en vrienden en kennissen en dat is al heel wat.
Gelukkig hebben we de laatste weken ook prachtig weer, we kunnen genieten van de tuin en de vele hyacinten en vergeet-me-nietjes die weer welig tieren…
