Archief van
Categorie: Ann

Zondag, 2 december 2018

Zondag, 2 december 2018

Mooie, memorabele dagen… donderdagavond sleepte ons Ann de tweejaarlijkse ‘Prijs Humane Psychiatrische Zorg’ (thema: manifestaties van geweld) in de wacht.

Wonderlijke avond…

Rekeninghoudend met de mogelijke opstoppingen vertrok ik al rond 17.00 uur richting avondsymposium (Psychiatrisch Centrum Gent-Sleidinge). Ik was de eerst aangekomen deelnemer en werd door de vriendelijke onthaaldames naar de cafetaria verwezen. In de gangen kwam ik Hans tegen die me naar de in welkomgeuren gehulde cafetaria loodste waar koffie en knapperige croissants en boterkoekjes hun opwachting maakten. De cafetaria begon na een tijdje vol te lopen…  En daar was plots ook Ann, een en al gloed van gespannen verwachting van wat komen zou. Ann stelde me aan enkele collega’s  voor en ik was onder de indruk van de ontspannen, vriendelijke en luchtige sfeer die er alom heerste.

Rond 19.00 uur trok iedereen naar de mooi ingerichte zaal waar het avondsymposium zou doorgaan. Het herinnerde me onwillekeurig aan de tijd van de studiedagen en symposia in het VLIZ,  de herbronnende event-uitdagingen, het voorbereidende werk dat eraan voorafging…  Op de stoelen lagen de fraaie publicaties & programma’s klaar om doorbladerd te worden…  papers van de laureaten, de lijst van de juryleden en auteurs en titels van de 17 inzendingen.

Na een uiterst boeiende inleidende presentatie van prof. dr. Paul Verhaeghe rond autoriteit en macht op diverse niveaus volgden de presentaties van de drie laureaten.

Ik was erg onder de indruk van de eerste presentatie ‘Men doet wat men doet’ van laureate, dr. Liesbet De Kock.  Heldere, kordate aanpak, interessante inhoud, zeer professioneel gebracht. Sterke kandidaat, ik ging er meteen van uit dat zij het zou halen.

Dan volgde het exposé van ons Ann ‘Regels voor uitzonderingen of hoe geweld in zorgrelaties binnensijpelt’. Ik hield mijn adem in… een heel andere stijl, indringend en nu en dan heel scherp op de snee…

Dan kwam klinisch psychologe Evy Van Mele aan het woord, met haar presentatie ‘De dans van angst en agressie’. Weer een heel andere aanpak. Krachtig, overtuigend niet gespeend van pittige humor nu en dan.

Na de presentaties trok de jury zich terug en na een hele tijd… die voor mij een eeuwigheid leek te duren, verscheen prof. dr. Dirk De Wachter, voorzitter van de jury, ten tonele. Na het feliciteren van de laureaten voor hun aanpak en sterke kenmerken, vernamen we uit de immer wijze mond van de professor dat Ann de prijs gewonnen had.

Wow! Kippenvel! Blij, fier en superblij voor Anneke!

Zoals beloofd snel een SMSje naar Yves richting Luxemburg…

Dat Anns boodschap verspreid wordt, hier en daar doordringt en ten goede komt aan het welzijn van kwetsbare mensen, daar was het haar in de eerste plaats om te doen.

De prijs, die is mooi meegenomen.

Sfeerbeelden, achtergrondinformatie op:

https://www.pcgs.be/prijs-humane-psychiatrische-zorg-gewonnen-door-ann-slabbinck/ 

Bij thuiskomst, SMSjes naar de rest van de familie… Een herinnering om te koesteren.

 

Zondag, 14 mei 2017

Zondag, 14 mei 2017

Moedertjesdag vandaag. Yves is al vroeg op pad naar een rommelmarkt in Eernegem. Een mooie ruiker bloemen, broodjes en croissants bij het ontwaken… leuk toch! Daarna nog een telefoontje van Wim en SMS-sen en facebookboodschap van Ann & Guy. Moedertjesdag valt meestal samen met Dwars door Brugge: goed loopweer, wel wat wind. Rond 13.00 uur vertrek naar de place2be om wat foto’s te nemen van de Sodi’s. Ik ben wat laat voor de 5km en vind uiteindelijk een geschikt plaatsje in de aankomstzone.

Meer dan 6000 deelnemers voor deze editie! Op de 15km, kwam Alexander Diaz Rodriguez als eerste aan, gevolgd door Simon Mestdagh, de zoon van mijn loopvriendin Pierrette & DBD-vriend Tony. Blij dat ik een foto van hen beiden kon nemen!

Alexander DIAZ RODRIGUEZ &
Simon MESTDAGH (Dwars door Brugge 2017)

Top drie van de 15km bij de mannen:
1.Alexander DIAZ RODRIGUEZ – 0:46:35
2.Simon MESTDAGH – 0:46:43
3.Abdelilah EL HAMMAZ – 0:46:56

Top drie van de 15km bij de vrouwen:
1.Louise BOURGONJON Louise – 0:54:55
2.Eva GALLE – 0:55:07
3.Lore TACK – 0:56:32

’s Avonds zijn Yves & ik lekker gaan eten in ‘De Koetse’, een van onze favoriete adresjes.

En Blanche’s song en woorden bleven de hele dag doorzinderen in mijn hoofd… ‘All alone in the danger zone. Are you ready to take my hand?’ Zo mooi!

 

zaterdag, 13 mei 2017

zaterdag, 13 mei 2017

Rond 10.30 uur aangekomen in de nieuwe thuis van Ann & Hans. Wat een geuren daar van de weelderige blauwe regen en seringen die je met hun mixtuur van aroma’s begroeten en wat een rust… te midden van het gezang van de vele vogels in de statige bomen.

Eerst kwam Ann aan, gevolgd door Luc, de lieve en behulpzame vader van Ann’s vriendin Annelies. Zijn auto tjokvol geladen met schilderijen, tekeningen en de gitaar van Ann die naar de zolderkamer – haar privé-domein in spe – moesten… Jammer dat Ann destijds het schilderen heeft opgegeven. Ze had een heel eigen stijl, mooi! Wie weet, ooit vindt ze misschien wel de zin, de tijd en de ruimte om het schilderen en tekenen weer op te nemen. Een tijdje later kwamen Hans en ook Gio aan, met de grote verhuiswagen van theater Antigone, en Guy, die ondanks zijn druk bestaan samen met Wim de tijd vond om een handje toe te steken. Leuk als je kan rekenen op je familie op verhuismomenten.

Eerst de inwendige mens wat versterken met soep en broodjes, koffie en versnaperingen en wat rustig keuvelen over ‘les choses de la vie’ en het Eurovisiesongfestival dat vanavond in Kiev doorgaat… iedereen is fan van Blanche! Yves is fan van Salvador Sobral met zijn ‘Amar pelos dois’. Benieuwd!

Daarna volgt het serieuze werk… bananendozen, bananendozen, en nog bananendozen! Ik hoop dat de inhoud van al die dozen een geschikt plaatsje zal vinden. De zwaarste stukken laatst: de piano, de kasten en de houtkachel.

Op de autostrade niet veel verkeer, een plezier deze keer!

’s Avonds ‘home sweet home’…  genoten van een lekkere cocktail naar een recept van Sergio Herman: Gin tonic met Fever-Tree Clementine tonic water (Mmmm! Lekker!). Daarna kwartels in de room met paddenstoeltjes en frietjes, dit alles overgoten met een lekker wijntje en als afsluiter de altijd lekkere aardbeien.

Salvador Sobral is eerste geëindigd, en de vertederende Blanche, die het supergoed heeft gedaan werd vierde. Bravo!

Vrijdag, 10 maart 2017

Vrijdag, 10 maart 2017

Gisteren WordPress cursus.

Vandaag interessante namiddag bij de Apple senioren. Weer heel wat bijgeleerd. Buurvrouw Viviane kon er niet zijn en ik heb haar taken wat betreft de aanwezigheidslijst en de verwelkoming van de nieuwelingen waargenomen.

’s Avonds naar de Algemene Vergadering van het Willemsfonds in de Zandeweghemolen. Na de administratieve formaliteiten volgde het diner en Ann zorgde voor een poëtische noot tussen de gerechten door.

Het werd een aangename avond, zowel culinair als sociaal.

Donderdag, 12 januari 2017

Donderdag, 12 januari 2017

Vanmorgen nog wat in de tuin gewerkt en turf met aarde vermengd. In de brievenbus vond ik de weerom mooi verzorgde VLIZ-kalender. Dit jaar ligt het accent op de VLIZ-activiteiten zelf. Mooi gedaan!

Daarna lekker gekookt, knolseldersoep en witloof met hesp en kaas. In de namiddag mappen van de kids geordend… allerhande persknipsels die zich in de loop der jaren opgestapeld hebben. Ann en artikels over het Venijnig gebroed en een kortfilm die ze na haar master na master gemaakt had, Guy en artikels over diverse tentoonstellingen, Wim en artikels ten tijde van de Waxdolls en QuiOui en uit het meer recente verleden. Het was eens nodig, nu heb ik weer overzicht.

Vanavond in de gietende regen rustig loopke gedaan met loopvriendin Pierrette. Het was super! Heel veel zuurstof in de lucht, heb er deugd van gehad ook van het gezelschap van de Sodi’s. En terwijl ik dit schrijf is het hier ferm aan het sneeuwen.