Archief van
Tag: Kristoff Tillieu

Zaterdag, 19 december 2020

Zaterdag, 19 december 2020

Samen met moemoe, de mama van Ilse, een mooie dag beleefd. Eerst bezoek aan de tentoonstelling ‘Pro Luce Nobilis Sum’ (4 tot 31 december 2020) in Gallery Zwart Huis in Brussel (Rivoli Building #20) en tevens kennisgemaakt met de enthousiaste gallery director Elke Helbig. Onder de indruk van de weerom fraaie schilderijen van onze zoon Guy… een prachtige mix van inspiratie en meesterschap. Blij dat we het schilderij ter hommage van Ensor (Pro luce nobilis sum, 2020, olie op doek, 220×180 cm), toch eens hebben kunnen aanschouwen voor het zijn intrek zal nemen bij een fervente kunstliefhebber. Een mooi werk!

Daarna richting Brugge, op naar Black Swan Gallery in Brugge, voorlaatste dag van de tentoonstelling ‘Me, Myself and I’, waar we onder de vlotte en deskundige leiding van Kristoff Tillieu  doorheen de boeiende expo geloodst werden van zelfportretten en indringende portretten van een naaste van een 20-tal kunstenaars. Frappant hoe de kunstenaars dit thema vanuit hun eigen invalshoek via verschillende media tot uitdrukking hebben gebracht. De twee werken van Guy kwamen er goed tot hun recht. It was a beautiful day!  Blij dat we dit nog hebben kunnen meepikken in deze nare coronatijden.

 

woensdag, 11 september 2019

woensdag, 11 september 2019

Gietende regen vanavond, waardoor allicht wat minder opkomst voor de vertoning van de documentaire ‘Standby Painter‘ in De Brug (org. Willemsfonds Brugge).

Na de film volgde een sfeervolle artist talk met Guy.  En mede dankzij de onderhoudende conversatiestijl en drive van Kristoff Tillieu was er meteen ook een vlotte interactie met het publiek.

Blij dat we erbij konden zijn en de film nu eens helemaal van begin tot eind te zien hebben gekregen. Een afgerond film- en schilderproject dat de kunstroof van dit prachtige schilderij van Monet ‘La plage à Pourville, soleil couchant‘ in een bizar en bijzonder perspectief stelt… Wat brengt een mens ertoe om een onverkoopbaar kunstwerk te stelen? Wat waren nu eigenlijk de motieven van de dief, die bij mij nu eens geloofwaardig, dan weer minder integer overkwam?
Was het passie,  een overdreven drang naar protectie, geldgewin, ideologische motieven?… Kortom, ik ben er helemaal nog niet uit.

Artist talk met Guy Slabbinck met vertoning kunstdocumentaire 'Standby Painter'

Enkele sfeerbeelden:

‘Een kunstroof spreekt tot de verbeelding. Is het de combinatie van een criminele act met een artistieke omgeving, het lelijke van een diefstal met het esthetische van het object? Of tilt een kunstroof het imago van de dief op, tot dat van kunstkenner of zelfs kunstliefhebber?
Standby Painter zoomt in op de diefstal van Monets schilderij La plage à Pourville, soleil couchant in 2000 in het National Museum van Poznań (Polen). In de film krijgen we enerzijds krakende archiefbeelden waarin de suppoost haar getuigenis doet (het jaar 2000 zag er nog nooit zo lang geleden uit), terwijl de interviewer door het museum wandelt als door een bloederige crime scene. Anderzijds doet ook de rover zelf zijn verhaal. Grotendeels in een voice-over over schilderijen van de Gentse co-regisseur Guy Slabbinck vertelt hij over zijn aanpak en uiteindelijk ook over zijn (bijzondere) motief.
Deze speelse documentaire stelt de liefde voor het schilderij centraal, zowel in verhaal als in visuele stijl, en werkt daarmee de mythologie van de kunstroof op een verrassende manier in de hand.
Deze vertoning gebeurt in samenwerking met Brussels Art Film Festival (15-18 november) en wordt voorafgegaan door Fatherplace (21’), de kortfilm van KASK-alumnus Bas Schulte die op de vorige editie van het festival de Prix Découverte won. In aanwezigheid van de makers.’ (Bron:  KASK Cinema