Drukke week achter de kiezen, waardoor ik wat achterop hink met mijn schrijfsels. Gisteren oma van dienst bij de kleinkinderen. Altijd een plezier voor mij om dicht bij hen te zijn. Een erg verkouden Guy had het druk met de voorbereiding van de tentoonstelling voor de komende ‘BAD-beurs’. Nikki was verkouden en voor haar verjaardag gaf ik haar een mobilhome en stapelbedjes van de mooie serie ‘Sylvanian Farm’. Ze was er superblij mee. De altijd actieve Romi bestudeerde alle facetten van een boekje dat ik voor haar had meegebracht.
Wim is omnipresent geweest in de media de laatste tijd, mede in het kader van de eerste afleveringen van ‘Blind Getrouwd’. De vele persknipsels liggen reikhalzend te wachten op archivering op mijn – voor het ogenblik rommelig en niet te overzien – bureau en vanavond was er ook weer wat belangstelling voor Wims boek…
http://www.standaarduitgeverij.be/kersvers-blind-getrouwd-expert-wim-slabbinck-in-de-kijker/
Ik heb altijd het gevoel gehad dat het boek niet echt tot zijn recht kwam. In sommige boekhandels zat het bij het verschijnen gewoon onopvallend in een rek tussen andere boeken gepropt en van vrienden hoorde ik nu en dan dat ze het in bepaalde Brusselse boekhandels zelfs helemaal niet gevonden hadden. Ik begrijp nu ook beter waarom sommige auteurs verkiezen om een boek in eigen beheer uit te geven en te promoten. Onlangs was daar op Radio 1 een interessante uitzending over (Hautekiet, met Anneleen Bru en haar boek ‘I love happy cats’). Ik verschoot ook van de cijfers… van de +/ 7000 nieuwe boeken die vorig jaar verschenen is de gemiddelde verkoop 197 exemplaren, wat in mijn ogen ontstellend laag is. Conclusie: in vergelijking valt de verkoop van Wims boek dus best en eigenlijk supergoed mee. ’t Is maar hoe je het bekijkt.
Vandaag triest nieuws… een oud-collega Mark, die hier destijds om de hoek woonde, is op 55-jarige leeftijd overleden. Hij had een bronchitis en zijn vrouw heeft hem dood achter zijn PC gevonden. Wat een schok moet dat voor haar niet geweest zijn! He will always have a nice place in my memories, hij was vriendelijk, sociaal en altijd bereid om een handje toe te steken waar nodig. Hij hield van motors en had o.a. ook een knalrode spitfire auto. Ooit ben ik met hem met open dak mogen meerijden naar Technopolis in het kader van het werk en de wetenschapsweek… het was prachtig weer, wat een hemelse ervaring was dat! We are such stuff as dreams are made on and our little life is rounded with a sleep…
Ander triestig nieuws vandaag van mijn vriendin en oud-collega H. Heb vanavond een lang gesprek over de telefoon. Borstkanker, bestraling… en huis in januari door de bliksem getroffen en onbewoonbaar. Ik heb erg met haar te doen. Het leven kan soms wreed zijn. Heb volgende week met haar afgesproken. Op zo’n momenten besef je dan ten volle wat gezondheid betekent en hoe afhankelijk we wel zijn van de natuurelementen. Het herinnerde me aan een reis van Yves naar Thailand en zijn verblijf in een spiksplinternieuw hotel… een tijdje na zijn verblijf maakte de tsunami het hotel en alles errond gelijk met de grond.
