Zondag, 21 januari 2018
Vanmorgen 5,54 km verfrissend gejogd langs onze fraaie Brugse vesten (353 cal. – 37% in zone 4 en 61% in zone 3).
Het was leuk lopen en het leek wel of de lente al een tipje van haar sluier wou oplichten… Spring is in the air!
De meeste joggers op mijn pad hadden een glimlach op de lippen en soms ontsnapte er zelfs een opgewekte ‘goedemorgen’ uit de frisse gezichten.
Ook de immer goedgehumeurde Alexander Diaz Rodriguez zoefde me met zwier – en na een opgewekte groet – als een wervelwind voorbij en ook Dirk Bodyn van onze loopclub was zijn ochtendloopje aan het afwerken… en last but not least kruisten aan een redelijk fors tempo de man van ’t Gazetje om de hoek met zijn dochter mijn pad… ik wist niet dat die ook al de loopmicrobe te pakken hadden. Toen ik hen zag dacht ik aan wat mijn loopvriendin onlangs zei: ‘Als ik een jogger zie, dan denk ik altijd: daar loopt weer een gelukkig mens‘.
Ja, lopen werkt bevrijdend, het geeft je achteraf altijd het gevoel dat je weer alles aankan!
Langs mijn pad een mooi tafereel van een jonge vrouw met lange blonde haren die zich op het gras vrolijk en lachend uitleefde met een speelse en majestueuze witte herdershond voor de lens van haar vriend of echtgenoot.
Er lagen veel takken op de grond na de storm van vorige week en hier en daar lag wat rijm op het gras. De eerste sneeuwklokjes piepen al uit de grond… Sping is definitely in the air!
