Mijn nieuwsjes

Vrijdag, 6 juni 2025

Vrijdag, 6 juni 2025

Nog wat nagenietend van het Hemelvaartsweekend (do. 29 mei – zo. 1 juni) en family-quality time in de Auvergne.

Bijpraten, familiebanden aanhalen, genieten ook van de stilte far from the madding crowd… zo deugddoend!

Een plek waar de stilte intenser lijkt dan waar ook, de vogels uitbundig fluiten, de lucht heerlijk zuiver is en de dagen gevuld zijn met simpele genoegens: kokkerellen, onkruid wieden, klussen en gras maaien door Guy, Hans en Wim, fietsen, studeren en zwemmen voor de meiden, en tussendoor gezellig bijpraten.
Kortom, manlief en ikzelf genoten volop van het eenvoudige, fijne familieleven daar.

Enkele sfeerbeelden…

Zondag, 25 mei 2025

Zondag, 25 mei 2025

Op voorstel van Ann trokken we deze namiddag naar Ermenouville voor een bezoekje in de rue de la Dame Blanche aan het Kasteel Mesnil Geoffroy.
Na een mooie rit doorheen prachtige glooiende groene landschappen meldden we ons aan in het kasteel voor een gegidst bezoekje.

Het kasteel is nog bewoond door prinses Anne-Marie Kayali en haar echtgenoot, de huidige eigenaars.
Eerst bewonderden we de roseraie des parfums… die in 1998 dankzij de passie van prins Kayali werd aangelegd. In 2016 kreeg de rozentuin de prijs voor de mooiste collectietuin. De tuin groepeert de geuren van 2500 rozenplanten, van 1887 variëteiten. Daarna volgden de Roseraie des Vivaces… Die geuren, die kleuren! Hemels die grootste privérozentuin in Normandië.

Daarna volgden we met veel aandacht onze vlotte gids doorheen het mooie interieur van het kasteel, dat familieverzamelingen en meubilair bevat, evenals heel ongebruikelijke voorwerpen… helaas mochten we hiervan geen foto’s nemen.

De gids wist onze aandacht vast te houden door een heel enthousiaste begeleiding aan de hand van tal van anekdotes over het alledaagse aristocratische leven in de 18e eeuw. We ontdekten de geuren van oude koninklijke parfums, opschikgebruiken van vrouwelijke en mannelijke bewoners, waaiers en de betekenis van de verschillende poses hiermee, de points de beautés van de vrouwen en de betekenis van de plaats op hun gelaat, bepaalde betekenisvolle details in schilderijen, tafelbenodigdheden…

Daarna reden we verder naar Veulettes en Mer… een mooi badplaatsje waar Ann en ikzelf een lekkere frisse Biocider met pannenkoek verorberden in het Authentic Café… In het Casino ernaast konden we enkele gokkers aan het werk zien.

Om de dag af te sluiten genoten we ’s avonds in de tuin, na de oestertjes, van de lekkere spaghetti die Hans had klaargemaakt. Daarna trokken we nog even naar de plage waar we een laatste blik wierpen op de prachtige falaises… om dan tenslotte met Ann en Hans en manlief te genieten van de gloed en warmte bij de open haard…
Ze zijn weer voorbij die mooie dagen… morgen weer koers naar huis.

Thanks-julliewel Ann en Hans… genoten van begin tot eind.

Zaterdag, 24 mei 2025

Zaterdag, 24 mei 2025

Vanmorgen een ander weerbeeld… il pleut, il pleut bergère! Het ontbijt verorberden we binnenshuis… Daarna exploreerde ons Ann even de mogelijkheden voor een leuk uitstapje. De regen deert Hans niet, die welgemoed, ondanks een redelijk forse wind opteert voor een fietstocht in die oneindig prachtige streek.
Onze bestemming voor deze namiddag wordt Veules-les-Roses… voor het circuit ‘du plus petit fleuve de France’, een wandeling van +/ 1149m.

Dat is nl. de kortste rivier van Frankrijk (iets meer dan een kilometer, van bron tot zee)! We hebben ’s namiddags met bewondering haar hele traject gevolgd, langs de vele pittoreske paadjes en bijzondere 2sees, die erlangs kronkelen. De mooie Normandische huizen, met hun typische gevels bewonderd en gesnoven aan de in overvloed van heerlijk ruikende rozen. We hebben gewandeld tot bij de bron… en ook gezien hoe de rivier zich, na haar mooie traject, met wellust in de zee stort. De buurt van de bron is een geliefkoosde plek voor waterkers.

Sinds de 4e eeuw bestaat dit dorpje al, het ligt goed verscholen in een kleine vallei die uitkomt op zee. Veules-les-Roses is een van de oudste dorpen van de Pays de Caux. Het was vanaf de 19e eeuw een zeer geliefd vakantieoord, vooral voor kunstenaars, zoals o.a. Victor Hugo. We namen even halt in de mooie Eglise Saint-Martin waar de orgelist een onverwachte Bach-prestatie ten beste gaf. Zo hemels mooi!
De kerk was prachtig versierd met bloemen en bij het buitengaan merkten we dat de knalgeel versierde Renault 4 cv die voor de ingang stond, een huwelijksceremonie aankondigde.

En ‘s avonds stond dan een diner op het programma in het kasteel van Sissi, dat in 1805 door de markies van Martainville werd gebouwd. Het kader was prachtig, de bediening top, maar de gerechten vielen ietwat tegen.

Maar wat was dit weer een prachtige dag…

Vrijdag, 23 mei 2025

Vrijdag, 23 mei 2025

Na wat lectuur in bed uit de short stories van Somerset Maugham en een verkwikkende nachtrust en stortbad genoten van het ontbijt buiten. Hans zorgde voor lekkere croissants van de boulanger du coin en ikzelf genoot van de lekkere granola, cadeautje van mijn loopvriendin Pierrette, met yoghurt en blauwe bessen en aardbeien.

Na het ontbijt maakte Hans zich klaar voor een +/ 150-km lange rit op zijn carbon-beest en Ann en Yves en ikzelf trokken erop uit… nog eens naar de ‘Plage des Petites Dalles’ en daarna, langs kronkelende en op en neergaande kleine wegen naar het pittoreske Saint-Valéry-en-Caux waar we wat kuierden op de kleurrijke lokale markt. Ik kocht een leuke pyjama met blauwe bollekes… en verder konden we niet weerstaan aan de eerste aanlokkelijke kersen. Daarna een terrasje gedaan, Ann en Yves genoten van een Macon Lugny en ikzelf van een heerlijke ‘espresso double’.

Rond de middag terug huiswaarts, waar Yves meteen aan de slag ging met het bereiden van de inktvis die we gisteren hadden gekocht… lekker bij onze pain français en mijn kasteelbier 0/0%…

In de vooravond genoten onze geur- en smaakpapillen van de lekkere barbecue, zoals altijd vakkundig  bereid door ons aller Hans en dit – il faut le faire – na zijn lange fietstocht van +/ 157km. Mmmm!

Na de koffie en de Florentinekoekjes et le soleil qui brille, brille, brille… samen met Hans en Ann nog vlug eens afgezakt naar de Plage des Petites Dalles om van een prachtige zonsondergang te genieten… het coloriet en kleurenspel van de ondergaande zon op de falaises zou onze Guy zeker inspireren om dit prachtige spektakel op doek te vereeuwigen.

Dankbaar. La vie est si belle!

 

Donderdag, 22 mei 2025

Donderdag, 22 mei 2025

Gisteren aangekomen in Saint-Martin-aux-Buneaux waar Ann en Hans een mooi Normandisch huis hebben gehuurd. De reis verliep vlekkeloos via de goed onderhouden autostrades en bijna desolate wegen. Toen we de rue de la Mer opreden, stond een lachende en wuivende Ann ons buiten aan nr. 41 al op te wachten.
Na het betreden van het poortje naar de prachtige tuin stonden we paf van de schoonheid met de roze en heerlijk ruikende rode rozen, de goudenregen… Na de sightseeing van de diverse kamers en snuisterijen en het uitladen van de valiezen… één conclusie: dit is een huis met een ziel. Het meubilair is oud, maar knus en gezellig. Hier is duidelijk een vrouw met smaak en artistieke ziel aan de slag geweest.

Na een hartelijke verjaardagskus en dito cadeautje, een kaartje en wat bijpraten bij een natje en een droogje zetten we koers naar ‘Les Petites Dalles Plage’, met de majestueuze, imposante en prachtige falaises…

Daarna zetten we koers we naar het Kasteel van Sissi, waar we meteen bij een nogal excentrieke receptionist met vele gouden ringen en een fleurig hemd reserveerden voor een tafeltje op zaterdagavond.
Blijkbaar heeft Sissi hier een tijdje in dat kasteel gewoond… zij baadde er iedere dag in de zee en hield van de ritten in de streek op haar paard ‘Zouave’.
Daarna ging het richting Supermarché waar Ann en Hans een royale ‘plateau de fruits de mer’ hadden besteld… Wij bestelden er meteen ook al het nodige voor de barbecue de vrijdagavond.

‘s Avonds in de tuin samen heerlijk peuzelen van de zilte zeevruchten en daarna binnen gezellig bij het haardvuur genoten van de vele updatebabbels…

Alles in dit huis ademt nostalgie…  snuisterijen, boeken, foto’s, kaders, antieke kasten en krakende plancher-vloeren… We love this place!

  • Saint-Martin-aux-Buneaux

 

Zondag, 11 mei 2025

Zondag, 11 mei 2025

Moedertjesdag – wat een prachtige dag!

Vroeg uit de veren om samen met Yves de groentjes voor de avond-BBQ voor te bereiden: aardappelen in aluminiumfolie gewikkeld, wortelen en knolselder geraspt, tomaten en sla gewassen, mayonaise en lookboter klaargemaakt, en room opgeklopt voor het dessert. Een productieve start van de dag!

Rond 11 uur trok ik dan richting de Kruispoort om de sfeer op te snuiven van ‘Dwars door Brugge’. Genoten van de positieve lopersvibes en enkele leuke snapshots genomen van enkele Sodibrug-leden die deelnamen aan de 15 km.

Tegen 17.00- 18.00 uur kwam de kroost toe voor de BBQ. Helaas kon Wim er niet bij zijn – hij zit op dat moment midden in zijn ‘El Piri’-uitdaging: een solofietstocht van twee weken door de Pyreneeën (van Girona naar Andorra). Via wahooligan.com kunnen we zijn dagelijkse vorderingen volgen… Spannend! Ik zal zo blij zijn als hij weer veilig thuis is!

Na een warme verwelkoming met mooie bloemen, genoten we samen met de familie van het aperitief terwijl Hans – zoals steeds met veel kunde – de BBQ opstartte.

This was another beautiful day! Zo dankbaar.

  • Moedertjesdag - 11 juni 2025

 

Zaterdag, 10 mei 2025

Zaterdag, 10 mei 2025

Vanmiddag heb ik even de permanentie waargenomen bij de tentoonstelling ‘Baboon Attack 16’ van kunstenaar Matthias De Wolf (°1973, opgeleid aan Sint-Lucas Brussel – meester in de beeldhouwkunst), georganiseerd door het Willemsfonds Brugge. De tentoonstelling vond plaats in de Speelmanskapel (Beenhouwersstraat 1, Brugge).

Bij het betreden van de tentoonstellingsruimte schrok ik wel even. Het werk van De Wolf kwam bijzonder krachtig en confronterend binnen – een explosieve eerste indruk.

Het kaartje van de kunstenaar weet dat gevoel treffend te verwoorden:
De Baboon vernielt alles, is niet opvoedbaar, doet gewoon zijn goesting, vindt cultuur maar niets. Sedert 2012 vernielt hij verjaardagsfeestjes, gaat in de kinderwagen zitten, steelt je Delhaize-kar, beklimt koningen en Vlaamse helden, vreet boeken op, scheurt je bed aan flarden, verkleedt zich met jouw kleren…’.

De video’s aan de muur: registraties van 15 eerdere tijdelijke installaties – vaak sculpturen binnen een thematische context. Wat resteert na een tentoonstelling wordt samengebracht in een digitaal bestand. De installaties zelf zijn vluchtig en verdwijnen na verloop van tijd.

Het was voor mij een vreemde maar verrijkende kennismaking met deze kunstvorm.

Het contact met de bezoekers – een uiteenlopend en geïnteresseerd publiek – verliep bijzonder aangenaam.

Elke bezoeker kreeg bij het verlaten van de kapel een Baboon Crypto toegestopt.

zaterdag, 26 april 2025

zaterdag, 26 april 2025

Vandaag mijn vroegere directeur dr. ir. Mony Jaspers tijdens een mooie ceremonie op zee samen met familie, vrienden, directeur VLIZ – prof. dr. Jan Mees, prof. dr. em. Guido Persoone, ex VLIZ- en EAS-collega’s en bekenden begeleid naar haar laatste rustplaats aan boord van de Franlis II.

De weersomstandigheden waren gunstig, waardoor het schip kon uitvaren.
Het werd een sereen en mooi afscheid, waarbij in de verschillende toespraken de dierbare herinneringen aan Mony werden benadrukt.
Na de neerlating dreven witte rozen zacht mee op de deinende golven…

Lieve Mony

Ik zie het nog voor me: oktober 1972, toen ik solliciteerde voor een vacante betrekking bij het IZWO. Na enkele schriftelijke en mondelinge testen werd ik uitgenodigd om me bij jou in het Engels voor te stellen. Die eerste indruk zette meteen de toon — voor mij zat een ernstige, no-nonsense, geëmancipeerde vrouw en gedreven wetenschapper.

Dat moment betekende het begin van een lange administratieve loopbaan in de voor mij toen nog onbekende wereld van de zeewetenschappen. Van november 1972 tot oktober 1999 bij het IZWO, en daarna tot februari 2016 bij het huidige VLIZ.

Onze samenwerking kende vele mooie hoogtepunten en, zoals in elk beroepsleven, af en toe een uitdaging. Bovenal ben ik je dankbaar voor de vele momenten van constructieve en positieve samenwerking.

Door jouw perfectionisme heb ik ontzettend veel van je mogen leren — professioneel, over de organisatie van nationale en internationale events en het uitgeven van abstracts en proceedings  —  maar ook op persoonlijk vlak. Indirect had je een grote invloed op mijn gezin en op wie ik ben geworden.

Fysiek had je het niet altijd gemakkelijk, maar dankzij je moed, volharding en passie wist je steeds opnieuw je weg te vinden, ondanks de ongemakken.

Je was een belangrijk deel van mijn leven, en in mijn herinneringen zal je altijd voortleven als een warme en gedreven vrouw die nu en dan ook – meestal privé – met haar fijne humor uit de hoek kon komen.

Ik zal je missen…

Dankjewel voor alles en rust nu zacht…

Enkele sfeerbeelden

 

 

Vrijdag, 25 april 2025

Vrijdag, 25 april 2025

Voor de leesclub van het Willemsfonds Brugge net het boek ‘Gloed’ van Sándor Márai uit.

De oorspronkelijke titel betekent letterlijk “Tot de kaarsen zijn opgebrand“, een beeld dat de vergankelijkheid van het leven, vriendschap, liefde en passie typeert.

Vooral het thema trouw wordt diepgaand uitgesponnen:

In Gloed draait ’trouw’ om veel meer dan alleen trouw in de liefde; het raakt ook vriendschap, persoonlijke idealen en de trouw aan jezelf.

Een fragment dat me raakte:

Blz. 137
Willen we, als we trouw eisen, dat de ander gelukkig wordt?
En als de ander in de subtiele gevangenschap van trouw niet gelukkig kan zijn, houden we dan wel van degene van wie we trouw eisen?
En als onze liefde de ander niet gelukkig maakt, hebben we dan wel het recht om iets te eisen, trouw of opoffering?

Een prachtig boek! Benieuwd naar de leeservaring & reacties van de WF-lezersgroep.

En in die context deze week de recente VRT-podcast ‘Ontrouw – Alles Goed?’ van Evy Gruyaert met veel interesse beluisterd waaraan ook Xavier Taveirne en onze Wim hebben meegewerkt.

Podcast 'Ontrouw - Alles Goed?' - VRT MAX

Zondag, 13 april 2025

Zondag, 13 april 2025

Wat een fantastische dag was de 10de editie van Raes Damme Brugge Damme! Hier en daar met plezier wat bijgesprongen bij het zorgen voor proviand van de seingevers en de inschrijvingen en het uitdelen van de goodies bij aankomst van de lopers.

Weerom genoten van de immer positieve vibes en teamspirit van zo’n loopevent.

De vzw Run Race Relax stond in voor de perfecte organisatie. Proficiat!

Uitslagen en actiebeelden via: https://dammebruggedamme.com/